پایش توسعه شهری نجف - عراق و تغییر کاربری اراضی مناطق خشک در یک دوره ۱۵ ساله با RS - Gis

مقدمه:درک تاثیرات متقابل میان گسترش حدود شهری و کاربری های اراضی شهری می تواند به مدیریت بهتر مسائل و پیامدهای ناخواسته از پیچیدگی های حاصل از توسعه محیط های شهری منجر شود و محیط شهری را برای ساکنان مناسب تر نماید. تغییرات کاربری اراضی در بسیاری از کشورها به چالش مهمی تبدیل شده است.مواد و روش ها:در این تحقیق با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست ۵ و ۸ مربوط به سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۰ به فاصله زمانی ۵ ساله مربوط به ماه های گرم سال از سایت earth explorer تهیه گردید سپس با استفاده از نرم افزار ۵.۶ ENVI برای طبقه بندی کاربری زمین با استفاده از روش طبقه بندی بیشترین شباهت( Maximum Likelihood) و اعتبار سنجی انجام گرفت که نتایج حاصل از روش آشکارسازی تغییرات (به صحت هر نقشه طبقه بندی شده بستگی دارد) برای تصاویر طبقه بندی شده ارزیابی شدند. در ابتدا نقاط کنترل زمینی از تصاویر گوگل ارث انتخاب شد. در پایان، نقاط کنترل به فرمت ROI تغییر یافت تا برای تجزیه و تحلیل بیشتر در نرم افزار ENVI استفاده شود. به منظور ارزیابی دقیق و ارزیابی کیفیت تصاویر طبقه بندی شده، روش ماتریس خطا با استفاده از نقاط کنترل زمین برای ارزیابی ضریب کاپا، صحت کلی، صحت تولید کننده، صحت کاربری برای کلاس های اختصاص داده شده مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها:این روش صحت طبقه بندی را از طریق مقایسه نتیجه طبقه بندی با اطلاعات واقعی زمین نشان می دهد نتیجه کلی نشان می دهد که زمینهای بایر یا لخت تبدیل به ساختمان های شهری و صنعتی گردیده و باعث توسعه شهری شده است و مقداری از پوشش گیاهی دستخوش تغییرات اساسی شده است. با توجه به جداول و آمار به دست آمده از تغییر کاربری اراضی می توان گفت که زمین های بایر به مساحت ۲ هزار و ۵۵۶ هکتار تبدیل به ساختمان های شهری ، صنعتی ، نظامی ، شده و مقداری از زمین های کشاورزی و باغات کاسته شده و مقدار آن ۷/۲ هکتار می باشد. آماری که از پوشش گیاهی و تغییر آن نسبت به سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۰ نشان می دهد.نتیجه گیری:در یک تحلیل کلی از روند تغییرات اراضی در شهر نجف می توان به مسئله رشد و توسعه اراضی شهری در جهات مختلف مثل جهت غرب جنوب غربی تا حدودی اشاره کرد شهر نجف از نظر رشد جمعیت و ساختمانی در وسط شهر از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۰ رشد قابل ملاحظه ای داشته است. با توجه به نقشه تلفیقی (سال ۱۹۹۹۵ -۲۰۲۰) از تغییرات پوشش اراضی در بعضی مناطق پوشش گیاهی خود به نوعی دیگر از پوشش گیاهی ، در بعضی از مناطق پوشش گیاهی تبدیل به یک زمین بایر نشان دهنده بوجود آمدن تدریجی مناطق بیابانی می باشد .در آینده ای نزدیک ما شاهد بیابانی شدن زمین های کشاورزی و باغات روستایی در اثر عدم مدیریت از منابع آب و خاک خواهیم شد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، زمین لخت یا بایر ، بیابان ، طبقه بندی ، ضرب کاپا