تحلیل ارتعاش محوری میله های غیرمحلی انتگرال-دیفرانسیلی دوفازی با استفاده از روش ایزوژئومتریک

در این مقاله، ارتعاش محوری نانومیله بر اساس تئوری الاستیسیته غیر محلی انتگرال- دیفرانسیلی دو فازی با استفاده از روش ایزوژئومتریک مورد تحلیل واقع شده است. تئوری غیرمحلی انتگرال-دیفرانسیلی دوفازی، نه تنها خاصیت غیرمحلی را به شکلی انتگرالی و تحت تابع وزنی کرنل نشان می دهد؛ بلکه انحنای محلی و غیرمحلی را برای یک ماده الاستیک غیرمحلی دوفازی بصورت خطی ترکیب می کند. رویکرد جدید ایزوژئومتریک روش المان محدود را با هندسه محاسباتی پیوند داده و می تواند مدل هندسی دقیقی از مسئله ارائه نماید. همچنین با استفاده از توابع پایه بی-اسپیلاین با مرتبه پیوستگی دلخواه می تواند جایگزین بهتری برای روش های المان محدود کلاسیک باشد. نتایج بدست آمده از نظر سرعت و کیفیت همگرایی، حاکی از برتری رویکرد ایزوژئومتریک بر روش المان محدود است. همچنین دراین مدل اثرات پارامترهای فازی و غیرمحلی بر فرکانس های طبیعی نانومیله مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شد که افزایش پارامترهای فاز محلی و مقیاس طولی غیرمحلی به ترتیب، باعث افزایش و کاهش مقادیر فرکانس های طبیعی نانومیله می شود. نهایتا برای دو حالت ویژه، فرکانس های مجانبی برای یک مدل میله غیرمحلی انتگرال-دیفرانسیلی دوفازی بدست آمده و با نتایج موجود متناظر در حالت دیفرانسیلی ارینگن مقایسه گردید

کلیدواژه ها:

Two phase integro- differential nonlocal elasticity ، Isogeometric ، Nanorod ، Axial vibration ، تئوری الاستیسیته غیر محلی انتگرال- دیفرانسیلی دو فازی ، ایزوژئومتریک ، نانو میله ، ارتعاش محوری