اثرات نرخ تعویض هوا بر آسایش، کیفیت هوا و مصرف انرژی در یک سالن اجتماعات دارای سیستم توزیع هوای زیرسطحی

تهویه ساختمان ها به علت نیاز به بهبود کیفیت هوای داخل و تامین شرایط مطلوب آسایشی برای ساکنان امری ضروری است. هرچه فضا بزرگتر و جمعیت آن بیشتر باشد، تامین این شرایط پیچیده تر می شود. در این تحقیق با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی و حلگر اپن فوم به تحلیل اثرات نرخ تعویض ساعتی بر کیفیت هوای داخل و مصرف انرژی با رعایت قید آسایش حرارتی در یک سالن اجتماعات پرداخته شده است. برای این منظور یک سالن با جمعیت ۵۰ نفر و دارای سیستم توزیع هوای زیر سطحی با دریچه های ورود هوا به شکل نواری در مقابل صندلی افراد مدلسازی شده است. همچنین، نرخ تعویض هوای ساعتی در سه حالت ۵، ۱۰ و ۱۵ مورد بررسی قرار گرفته است. برای مقایسه بهتر نتایج، با استفاده از مدل دو نقطه ای آسایش حرارتی گایج، دمای هوای ورودی در این سه حالت به گونه ای تنظیم شده است که میانگین شاخص آسایش حرارتی در ناحیه حضور افراد برابر صفر (حالت خنثی) شود. نتایج نشان می دهد که غلظت آلاینده ها در ناحیه حضور افراد در حالت های نرخ تعویض هوای ساعتی ۱۰ و ۱۵ نسبت به ۵ به ترتیب ۳۶ و ۴۶ درصد کاهش یافته که به معنای بهبود کیفیت هوای داخل می باشد. از سوی دیگر مصرف انرژی بین ۲۸ تا ۶۹ درصد افزایش می یابد. همچنین بر اساس نتایج، با افزایش نرخ تعویض هوای ساعتی نارضایتی موضعی ناشی از کوران به طور محسوسی افزایش یافته و می تواند به مقدار ۱۵ درصد نیز برسد

کلیدواژه ها:

Amphitheater ، Thermal Comfort ، Indoor Air Quality ، energy consumption ، Air Change rate ، سالن اجتماعات ، آسایش حرارتی ، کیفیت هوای داخل ، مصرف انرژی ، نرخ تعویض هوا