مدلسازی عددی انتشار موج خمشی برای تخمین آسیب توسط روش بی شبکه درونیابی نقطه ای شعاعی هرمیتی مبتنی بر تابع پایه گائوسی

در پایش سلامت سازه ای، طیف وسیعی از روش‎های عددی، هریک با مزایا و معایب خاص خود، برای تحلیل انتشار موج توسعه یافته اند. در این چهارچوب، تحلیل برخی از مسائل همچون ایجاد آسیب و رشد آن و در نهایت شکست مصالح، توسط روش‎های بی شبکه مناسب تر است. در این پژوهش، مدل سازی عددی انتشار موج خمشی و تخمین شدت آسیب در تیر اولر- برنولی توسط روش بی شبکه درونیابی نقطه ای شعاعی هرمیتی با کدنویسی در محیط نرم افزار MATLAB بررسی می شود. این روش، توابع پایه شعاعی و مشتقات آنها را در تابع درونیابی بکار می گیرد و فرمول بندی هرمیتی را ارائه می دهد. ارزیابی عملکرد و کارایی این روش مبتنی بر مقایسه سیگنال ثبت شده با سیگنال مرجع توسط معیار خطای جذر میانگین مربعات و مقایسه ضریب بازتاب موج بدست آمده از آسیب می باشد. الگوریتم تخمین شدت آسیب یک راه حل تحلیلی است که میزان موج بازتابیده از آسیب را به شدت آسیب مرتبط می سازد. تابع پایه شعاعی انتخابی از نوع گائوسی در نظر گرفته شده و کمیت های موثر بر نتایج محاسبات عبارتند از: تعداد نقاط میدانی، اندازه دامنه پایه، پارامترهای شکل تابع پایه گائوسی، تعداد چندجمله ای های بکار رفته در درونیابی، آرایش سلول های زمینه و تعداد نقاط گائوسی انتگرال گیری واقع در ناحیه آسیب. در نهایت براساس ارزیابی های این پژوهش، مقادیر قابل قبول و دامنه مناسب هر یک از کمیت های فوق برای رسیدن به مدلسازی صحیح و دقت مناسب ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

meshless methods ، Wave propagation ، damage identification ، Radial Basis Function ، Radial point interpolation method ، روش بی شبکه ، انتشار موج ، شناسایی آسیب ، تابع پایه شعاعی ، روش درونیابی نقطه ای شعاعی