خود زنی ودیگر زنی در حالت غیرمنازعه از منظر حقوق کیفری ایران و پزشکی قانونی

امروزه یکی از آسیب های اجتماعی" خود زنی" و "دیگر زنی" است، که شامل عملی است عمدی، تکانه ای، غیر کشنده که باعث صدمه به بدن شخص می گردد و به شکل های مختلف بروز میکند و شایع ترین آن، ایجاد پارگی نسج می باشد که از آن با عنوان خودزنی و دیگر زنی یاد می شود. رشد فردیگر ایی ، صنعتی شدن و تضعیف همبستگی های اجتماعی ، از جمله عوامل مهم خودزنی و دیگر زنی است. علاوه بر این اقدام فرد در خودزنی و دیگر زنی منجر به جرح با نیت اعتراض به وضعیت موجود و فرار از مقررات و شرایط سخت خدمتی و یا رسیدن به هدف مشخص انجام می گیرد و در این شکل ،جرم محسوب می شود. با توجه به اهمیت کارایی و حساسیت این موضوع، بررسی علمی علل و انگیزه ها و کشف زمینه های ارتکاب خود زنی ودیگر زنی در حالت غیر منازعه از منظر حقوق کیفری ایران وپزشکی قانونی و همچنین ارائه راهکارهای موثر اجرایی و کاربردی درخصوص جلوگیری و یا کاهش آن ،امری ضروری و حیاتی می باشد و از اهداف اصلی این پژوهش بشمار می رود.آنچه که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد مطالعه خود زنی ودیگر زنی در حالت غیر منازعه از منظر حقوق کیفری ایران وپزشکی قانونی است.

کلیدواژه ها:

خودزنی ، دیگر زنی ، حالت غیر منازعه