تبیین آینده و چشم انداز هوش مصنوعی در آموزش و پرورش

هدف از نگارش این مقاله،تبیین آینده و چشم انداز هوش مصنوعی در آموزش و پرورش است.روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات از طریق بررسی کتب، مقالات و پایان نامه ها، از طریق مراجعه به کتابخانه، مراکز پژوهشی و اینترنت انجام شده است.نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که حوزه ی آموزش و پرورش یکی از قلمروهایی است که ظرفیت بسیار بالایی برای به کارگیری انواع توانایی هایی ناشی از هوش مصنوعی دارد.هوش مصنوعی با فراهم آوردن آموزش شخصی ساز و منحصر به فرد برای هر فرد می تواند کارایی و اثربخشی سیستم آموزشی را افزایش دهد. تکنولوژیهای هوش مصنوعی نظیر پردازش زبان طبیعی،یادگیری ماشین،بازشناسی گفتار و تصویر،تعامل تصویری و هولوگرام سبب افزایش یادگیری برخط شده است و مربیان و معلمان را قادر ساخته است که محتوای خود را در زمان واحدی در اختیار تعداد نامحدودی از دانش آموزان قرار دهند. چنین امکاناتی در کنار یادگیری رو در رو سبب افزایش پیامدهای یادگیری دانش آموزان شده است.در چنین شرایطی یادگیری فعال و تعاملی عاملی اصلی برای بهبود ظرفیت های بالقوه دانش آموزان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، چشم انداز ، یادگیری ، آموزش و پرورش