مسئله رشد دینی در دوران کودکی با تاکید بر پژوهش های تجربی

رشد از اساسی ترین مقوله ها در قلمرو مطالعاتی روانشناسان دین است. روانشناسان از زمان جی. استنلی هال بر این نکته تاکید کرده اند که دوران کودکی و نوجوانی دوره ای مهم در رشد دینی است. به عقیده آنها تقویت بعد معنوی در این دوره ها به شکل گیری و انسجام فکر دینی و پرورش آن برای دوره بزرگسالی کمک اساسی خواهد کرد. آنها بر این باورند، اگر معنویت به عنوان اشتیاق به تعالی و معنا تعریف شود، بدون تردید کودکان طبیعت معنوی نیرومندی خواهند داشت؛ چرا که کودکان در جستجوی معنا و تعالی بوده و شکوه و اعجاب را به نوعی بیشتر از افراد بزرگسالان تجربه می کنند. با این حال پرسش منطقی این است که دین و معنویت چگونه بر رشد در دوران کودکی تاثیرگذار می شوند. در این مقاله تلاش می شود با تکیه بر پژوهش های تجربی نشان داده شود که دین و معنویت از مسیر جامعه پذیری دینی، روابط دوستانه و اصلاح تصویری که کودک از خدا دارد، به این رشد کمک کرده اند.

کلیدواژه ها:

دین ، معنویت ، رشد ، دوران کودکی ، جامعه پذیری دینی ، تصویر خدا