تاثیر آموزش مبتنی بر بازی بر افزایش خلاقیت و یادگیری فعال در دانش آموزان ابتدایی

آموزش مبتنی بر بازی به عنوان یک رویکرد نوین در فرآیند یاددهی-یادگیری، جنبه های متعددی از فرآیند یادگیری دانش آموزان، به ویژه در مقطع ابتدایی را مورد تاثیر قرار می دهد. این رویکرد با مشارکت فعال دانش آموزان در یادگیری، موجب افزایش انگیزه، تعامل اجتماعی و هویت مثبت اجتماعی آنها می شود. در این راستا، پژوهش های اخیر نشان داده اند که بازی به عنوان یک ابزار یادگیری می تواند بر خلاقیت دانش آموزان تاثیرگذار باشد، به طوری که فراگیران با استفاده از بازی ها می توانند ایده های جدیدی را شکل داده و روش های خلاقانه تری برای حل مسائل پیدا کنند. این مطالعه به بررسی نقش و تاثیر آموزش مبتنی بر بازی در بهبود خلاقیت و یادگیری فعال دانش آموزان ابتدایی می پردازد. با توجه به اهمیت دوره ابتدایی به عنوان پایه گذار آموزشی و نیاز به روش های نوآورانه در تدریس، پژوهش حاضر سعی دارد تا از طریق تحلیل و بررسی نظریه های مرتبط با یادگیری اجتماعی، ساخت گرایی و انگیزشی، مفهوم آموزش مبتنی بر بازی و ویژگی های آن را تبیین نماید. همچنین، این تحقیق به تبیین تاثیرات مثبت آموزش مبتنی بر بازی بر خلاقیت، انگیزه و یادگیری فعال پرداخته و نتایج تحقیقات پیشین را مورد بررسی قرار می دهد. شواهد نشان می دهد که آموزش مبتنی بر بازی می تواند به عنوان یک روش جذاب و موثر در رشد خلاقیت و یادگیری فعال دانش آموزان عمل کند. این پژوهش با هدف شناسایی شکاف های موجود در ادبیات موجود و ارائه راهکارهای عملی برای بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری، اهمیت لزوم بررسی بیشتر این زمینه را مورد تاکید قرار می دهد. نتایج این تحقیق می تواند به معلمان و پژوهشگران در طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مبتنی بر بازی کمک کند و به بهبود کیفیت آموزشی در مدارس ابتدایی منجر گردد.

کلیدواژه ها:

برنامه های آموزشی ، معلمان ، خلاقیت ، یادگیری ، دانش آموزان