تحلیلی بر بی ثباتی سیاست های کشاورزی ایران و آثار آن بر مصرف و بهره وری انرژی در بخش کشاورزی

انواع حامل های انرژی مانند بنزین، نفت سفید، گازوئیل، نفت کوره و گازهای مایع همراه با گاز طبیعی و برق از عوامل مهم تولید بوده و نقش بسزایی در توسعه فعالیت های مختلف اقتصادی داشته و همچنین از اصلی ترین محصولات عرضه شده برای مصرف کننده می باشند. با حرکت کشورها به سمت رشد بیشتر اقتصادی و استفاده از حامل های انرژی به عنوان یک عامل تولید، وجود محدودیت در استفاده از این منابع بیشتر از قبل مورد توجه قرار گرفت به شکلی که امروزه برنامه ریزی برای توسعه اقتصادی بدون توجه به انرژی غیرممکن به نظر می رسد، به همین دلیل سیاست گذاری مناسب در این حوزه یکی از مسائل مهم دولت ها است.از مهم ترین ابزارهای ارزیابی وضعیت مصرف انرژی شاخص های اقتصادی انرژی می باشد. در حال حاضر تولید بخش کشاورزی به اندازه ای به نفت و مشتق های آن وابسته شده که هرگونه نقص در تامین انرژی مورد نیاز این بخش به شکلی معنادار بر سطح تولید اثر می گذارد. این تحقیق با به کارگیری الگوی خود توضیح با وقفه های گسترده غیرخطی به بررسی اثر غیرخطی بی ثباتی های سیاستی بر مصرف و بهره وری انرژی در بخش کشاورزی ایران می پردازد. نتایج نشان دهنده وجود ارتباط میان متغیرهاست؛ همچنین وجود عدم تقارن در اثر متغیرها بر مصرف و بهره وری انرژی کشاورزی مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

واژههای کلیدی: بی ثباتی سیاستی ، بهره وری انرژی ، مصرف انرژی ، کشاورزی ایران.