شناسایی و اولویت بندی آسیب های گردشگری پایدار مبتنی بر مدل سه شاخگی و با تاکید برگردشگری ارگ بم: رویکردهای دلفی فازی و سوآرا

امروزه گردشگری پایدار به عنوان یک صنعت روبه رشد و فعال مطرح بوده است و در حال حاضر به بزرگترین بخش خدمات تبدیل شده است و در این بین آسیب های تاثیر گذار می تواند برای پیشرفت آن بسیار مهم باشد. بدین لحاظ هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی آسیب های گردشگری پایدار با تاکید گردشگری ارگ بم با روش کمی و کیفی می باشد. برای این منظور ابتدا با مطالعه کتب، منبع و مقالات مرتبط با گردشگری پایدار اسیب های مربوطه با استفاده از مدل سه شاخگی شناسایی شد که با توجه به تعداد زیاد این موانع و همپوشانی بسیاری از آنها با یکدیگر نهایتا تعداد ۲۱ آسیب اساسی گردشگری پایدار شناسایی شد. در این تحقیق تجزیه و تحلیل داده ها با روش دلفی فازی و اولویت بندی آسیب ها با روش سوآرا و با استفاده از نرم افزارهای اکسل انجام گرفته است. با استفاده از روش دلفی فازی آسیب های شناسایی شده پالایش گردید و نهایتا گروه خبره ۲۱ اسیب مورد نظر را تایید نمودند. همچنین اولویت بندی آسیب ها نشان داد که با توجه به خروجی روش سوارا مهمترین آسیب گردشگری در زمینه ساختاری عدم حمایت کافی قوانین از حضور بخش خصوصی در صنعت گردشگری در بخش محتوایی نبود نیروی انسانی متخصص و کارآمد در صنعت گردشگری، و در بخش زمینه ای نبود امنیت سرمایه گذاری در این صنعت در کشور می باشد.