نگهداشت ۴.۰ : تغییر پارادایم در تعمیر و نگهداری شناورها

مفهوم نگهداشت ۴.۰ در شناورهای دریایی نشان دهنده یک مرحله اساسی در تکامل قابلیت های دریایی است. این تغییرپارادایمی به طرز چشمگیری منجر به افزایش کارایی عملیاتی، بهینه سازی تخصیص منابع و ارتقاء سطح آمادگی برایماموریت در ناوگان دریایی میشود. نگهداشت ۴.۰ با ادغام فناوری های نسل چهارم نظیر هوش مصنوعی، تحلیل کلانداده ها، ابر، دوقلوی دیجیتال، رباتیک، اینترنت صنعتی اشیا، واقعیت افزوده و مجازی، یادگیری ماشینی، چاپ سه بعدی وتمیزکاری لیزری انقلابی در تعمیر و نگهداری شناورهای دریایی ایجاد می کند. استفاده از فناوری های نوین در حوزهنگهداشت منجر به نظارت فعال بر تجهیزات، شناسایی ناهنجاری ها و کاهش اختلالات عملیاتی در شناورهای دریاییمیشود. علاوه بر این، مقوله نگهداشت ۴.۰ میتواند فرهنگ نوآوری و انعطاف پذیری سازمانی را بهبود بخشیده وفرصت های پژوهشی متعددی در این زمینه را فرا روی محققین قرار دهد. با این هدف، مقاله حاضر ضمن بررسی روشهایکنونی نگهداشت در شناورهای دریایی، به بیان دلایل تغییر رویکرد از شیوه های نگهداشت سنتی شناورهای دریایی بهنگهداشت ۴.۰ می پردازد و با مروری بر فناوری های کلیدی در رویکرد نگهداشت ۴.۰ ، مزایا و چالش های پیاده سازینگهداشت ۴.۰ در شناورهای دریایی را برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

نگهداشت ۴.۰ ، شناورهای دریایی ، فناوری های نسل چهارم