نقش دولت در کاهش جرائم رایانه ای از منظر جرم شناختی

جرائم رایانه ای به عنوان یکی از چالش های جدی در عصر دیجیتال، تهدیدی برای امنیت فردی، اجتماعی و اقتصادی جوامع محسوب می شوند. این نوع جرائم که شامل شگردهایی نظیر فیشینگ و اسکیمینگ هستند، با رشد سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات، ابعاد پیچیده تری یافته ها و موجب خسارات گسترده ای در سطح ملی و بین المللی شده اند. این مقاله به بررسی نقش دولت در گاهش این جرائم از ددیگاه جرم شناسی می پردازد. در ابتدا، انواع جرائم رایانه ای و تاثیرات آن ها بر جامعه تحلیل شده و سپس علل وقوع این جرائم و عوامل تسهیل کننده آن ها بررسی شده اند. در ادامه، به ارزیابی سیاست های جنایی ایران، از حمله قوانین مرتبط مانند ماده ۶۷ قانون تجارت الکترونیکی و ماده ۱۳ قانون جرائم رایانه ای، پرداخته شده است. همچنین نقش دولت در پیشگیری از این جرائم از طریق تدوین قوانین جامع، تقویت زیرساخت های امنیتی، افزایش آگاهی عمومی و گسترش همکاری بین المللی تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که رئیکرد پیشگیرانه در سیاست های دولت های، شامل آموزش عمومی و توسعه نظام های نظارتی، می تواند تاثیر چشمگیری در کاهش این جرائم داشته باشد. علاوه بر این، همکاری میان دولت ها و نهادهای بین المللی برای مقابله با تهدیدات سایبری و تدوین سیاست های یکپارچه ضروری به نظر می رسد. مقاله نتیجه گیری می کند که مقابله با جرائم رایانه ای نیازمند هماهنگی میان قانون گذاری داخلی و تعاملات بین المللی است تا با بهره گیری از رویکرد پیشگیرانه و باز دارنده، بتوان از این تهدیدات به شیوه ای پایدار و موثر جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

دولت ، کلاهبرداری ، جرائم رایانه ای ، پیشگیری ، سیاست جنایی