تعیین ضریب رفتار قابهای فولادی خمشی معمولی با تحلیل استاتیکی غیرخطی و تاریخچه زمانی غیرخطی با PGA افزاینده

در طول یک زلزله و به علت اتلاف انرژی که به دنبال ورود رفتار اعضای سازه به محدوده غیرارتجاعی رخ می دهد، آیین نامه های طراحی یک ضریب کاهشی را برای نیروهای وارد بر سازه در نظر میگیرند و سازه را برای این نیروهای کاهش یافته در محدوده خطی طراحی می کنند، که این ضریب کاهش را ضریب رفتار می نامند. مقادیرضریب رفتاری که در آیین نامه ها برای سیستم های مختلف سازه ای در نظر گرفته شده است اصولاًبر اساس مشاهدات و عملکرد این سیستم ها در زلزله های قوی گذشته و قضاوت مهندسی می باشد و از پشتوانه محاسباتی دقیقی برخوردار نیستند . در چند دهه اخیر روشهای متعددی از طرف محققان برای تعیین ضریب رفتار سیستم های سازه ای ارائه شده است. در اکثر این روشها ضریب رفتار را ناشی از دو عامل اصلی مقاومت افزون، ضریب کاهش بر اثر شکل پذیری معرفی نموده اند. در این مطالعه به بررسی عوامل تأثیرگذار بر ضریب رفتار از جمله مقاومت افزون و ضریب شکل پذیری و تأثیر ارتفاع سازه بر این عوامل و در نهایت بر ضریب رفتار و چگونگی تعیین آنها پرداخته شده است. بدین منظور سه قاب فولادی خمشی معمولی 3 دهانه با تعداد طبقات 1و3و6 طبقه انتخاب شده اند. پس از طراحی این قابها ، ابتدا آنهاتحت تحلیل استاتیکی غیرخطی با نرم افزار opensees قرار گرفته و ضریب رفتار آنها و عوامل موثر بر آن تعبین شده است. سپس همین سازه هاتحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی باPGAافزاینده یاصل از سه شتاب نگاشت کوبه، ال ساترو و نورتریج با نرم افزار opensees قرارگرفته و ضریب رفتار و عوامل تعیین کننده آن در این حالت نیز تعیین شده و مشاهده گردید که مقادیر ضریب رفتار تعیین شده و نتایج در دو تحلیل بسیار نزدیک به هم می باشند

کلیدواژه ها:

ضریب رفتار ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، تحلیل تاریخچه زمانی ، مقاومت افزون ، ضریب شکل پذیری ،