مدیریت و برنامه ریزی پس از بحران زلزله به منظور اسکان موقت با استفاده از تکنیک پرالونگ و GIS (مطالعه موردی شهر بستان آباد)

بلایای طبیعی، یک عامل تهدیدکننده در حیات بشری تلقی شده اند. علیرغم عدم امکان پیش بینی زمان وقوع بسیاری از بحران های طبیعی، با برنامه ریزی مناسب می توان اثرات منفی آنها را کاهش داد. کشور ایران از مناطق زلزله خیز جهان محسوب می شود که به دلیل خصوصیات زمین شناسی و عبور گسل های فعال در داخل و حریم شهرها، تلفات جانی زیادی را در اثر زلزله ازدست داده است. عبور گسل فعال از شهر بستان آباد، باعث شده که در نقشه های پهنه بندی خطر نسبی زلزله خیزی ایران، جزء نواحی بسیار پرخطر زلزله قرار گیرد؛ بنابراین تعیین محل اسکان اضطراری قبل از وقوع زلزله، یکی از اقدامات اساسی پیشگیرانه برای مواقع بحرانی است. در این پژوهش با استفاده از ترکیب مدل پرالونگ و نرم افزار ARC GIS سعی شده است محل مناسبی برای اسکان موقت در نظر گرفته شود. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و جمع آوری داده ها به صورت مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و مشاهدات میدانی می باشد. نتایج حاصل از ارزیابی صورت گرفته با استفاده از روش پرالونگ برای معیار اصلی عوارض طبیعی با میانگین وزنی ۵۳۳/۰ و زیرمعیارهای آن فاصله از گسل با وزن ۴۳۲/۰، فاصله از مسیل با وزن ۲۲۷/۰، معیار اصلی دسترسی به تسهیلات شهری با میانگین وزنی ۳۳۳/۰، فاصله از بیمارستان و مراکز درمانی با وزن ۶۵۲/۰، زیر معیار اصلی بافت شهری با میانگین وزنی ۲۰۰/۰، فاصله از شریان های اصلی با وزن ۲۷۷/۰ برای A معیار اصلی تاسیسات و تجهیزات شهری خطرزا با میانگین وزنی ۲۵۰/۰، فاصله از خط لوله نفت با وزن ۲۵۶/۰ بیشترین ارجحیت را برای مکان یابی برخوردار است و همچنین بر اساس نقشه پهنه بندی که به وسیله نرم افزار GIS تهیه شده شاخص تاسیسات و تجهیزات شهری با زیرمعیارهای فاصله از پمپ بنزین، ایستگاه برق فشارقوی، ایستگاه تقلیل فشار گاز و فاصله از خطوط لوله نفت به ترتیب با ۴۴/۹۳، ۷۹/۹۲، ۴۶/۹۷ و ۱۸/۷۸ درصد از مساحت شهر بهترین محل برای اسکان موقت برای شهر بستان آباد هستند که هدف و سیاست گذاری در این مطالعه، مکان یابی سکونتگاه های موقت قبل از بحران و وقوع زلزله در شهر بستان آباد است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، زلزله ، اسکان موقت ، مدل پرالونگ ، شهر بستان آباد