بررسی همدمای جذب آهن در توده زنده و مرده باسیلوس سوبتیلیس و سودوموناس پوتیدا

چکیدهافزایش اندازه پسابها و رها کردن بدون پالایش آنها در زیستگاه های آبی و خاکی مایه آلودگی و به هم زدن همسنگی در بوم سازه ها می شود.آلاینده های دشوارساز می تواند فلزهای سنگین و حتی عناصر غذایی باشند.زیست بهسازی به عنوان یک فناوری پاک پیشنهاد شده است که در آن از توده زیستی جانداران به گونه زنده یا مرده برای زدایش آلودگی ها بهره گیری می کنند.در این پژوهش پیامد گونه ریزجاندار باکتری و زنده بودن آن بر جذب زیستی عنصر سنگین آهن بررسی شد. توده های زیستی از دو گونه باکتری آماده و ناب سازی شد.پس از انبوه سازی،توده مرده آنها به کمک سترون سازی آماده شد.آزمون همدمای جذب آهن در محلول زمینه نیترات سدیم ۰/۰۱ مولار با pHثابت ۲/۵ بررسی گردید.بررسی همدمای جذب آهن در باکتریها نشان داد،مدل خطی بهتر از دیگر مدل‎ها بر داده های آن برازش می شود.بیش ترین اندازه جذب آهن در باکتری باسیلوس در دو ریخت زنده و مرده به ترتیب به اندازه ۴۱/۹ و۴۹/۲ میلی گرم در گرم و بیش ترین اندازه جذب آهن در توده زنده و مرده باکتری سودوموناس به ترتیب با اندازه ۲۴/۶ و۲۵/۱ میلی گرم در گرم بود.پیامد فاکتور زنده بودن توده زیستی بر جذب عنصر آهن در زیست توده باکتریایی از دیدگاه آماری چشمگیر نبود ولی در برابر باکتری گرم منفی سودوموناس پوتیدا،باکتری گرم مثبت باسیلوس سوبتیلیس جاذب شایسته‎تری برای یون آهن بود که می تواند نامزد خوبی برای تحقیقات در زمینه های زیست کاوی فلزات سنگین،زیست پالایی آب های آلوده و/ یا ساخت کودهای زیستی آهن باشد.

کلیدواژه ها:

Absorption ، Bacillus subtilis ، Iron ، isotherm ، Pseudomonas putida