بررسی اندرکنش بین دو تونل موازی و زمین با استفاده از روش های عددی

ساخت و استفاده از تونل های دوگانه و یا سه گانه موازی در سال های اخیر رو به افزایش نهاده است. گاهی دو تونل موازی، همزمان و یا با فاصله زمانی کمی از یکدیگر ساخته می شوند و گاهی تونل اول از قبل موجود است و به ناچار تونل دوم دیگری از کنار آن باید عبور کند که هر دو صورت، مساله با رعایت درصد آزاد سازی تنش در محیط و با استفاده از روش های عددی قابل بررسی هستند. عوامل مهم تاثیرگذار در اندرکنش بین حفاری تونل دوم با حائل تونل اول و بازتوزیع تنش ها در محیط که ممکن است منجر به نشست های جدید در سطح زمین شوند عبارتند از: مقدار و جهت تنش هایبرجا، عمق حفاری تونل ها، نوع و سختی حائل ها، ترتیب و زمان حفاری تونل دوم نسبت به تونل اول که علیرغم مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است، نیاز است بررسی دقیقی بر روی تاثیر این عوامل انجام شود. با توجه به اهمیت مساله و با این رویکرد، در این مقاله به بررسی اندرکنش بین حائل های تونل های موازی و زمین پرداخته می شود . مطابق با نتایج بدست آمده نسبت تنش های برجا پارامتر کنترلی مهمی برای پایداری پیلار بین دو تونل می باشد و بر نیروهای ایجاد شده در پوشش تونل و سنگ دوزها موثر است

کلیدواژه ها:

نسبت تنش های برجا ، تونل های موازی