بررسی رابطه کمالگرایی و اهمالکاری از طریق نقش میانجی استرس شغلی (نمونه مورد مطالعه : کارکنان بیمارستان شهید چمران شیراز)

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی استرس شغلی در رابطه میان کمالگرایی و اهمالکاری می باشد. روش تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی و پیمایشی مقطعی است . جامعه آماری این پژوهش را کارکنان اداری بیمارستان شهید چمران شیراز به تعداد۳۰۰ نفر تشکیل داده اند. در این تحقیق حجم نمونه از طریق فرمول کوکران ۱۶۹ نفر تعیین گردید . با توجه به پیش بینی عدم بازگشت برخی پرسشنامه ها و جلوگیری از کاهش اثر ریزش نمونه گیری ، حجم نمونه ۱۵درصد افزایش یافت (۱۹۵نفر ). شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و تفکیک پرسشنامه های معتبر از مخدوش، در نهایت ۱۷۲پرسشنامه صحیح و معتبر مورد تحلیل قرار گرفت . روایی و پایایی محاسبه شده گویه های پرسشنامه نیز مقادیر قابل قبولی به دست آمد و درنتیجه مورد تایید قرار گرفت . در بخش آمار توصیفی از نرم افزار SPSS و در بخش آمار استنباطی ، آزمون فرضیه های تحقیق از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است .یافته های حاصل از اثرات مستقیم تحقیق نشان داد که بین کمالگرایی و اهمالکاری ، بین کمالگرایی و استرس شغلی ؛ بین استرس شغلی و اهمالکاری کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین یافته حاصل از اثر غیرمستقیم تحقیق نشان داد استرس شغلی نقش میانجی بین کمالگرایی و اهمالکاری کارکنان بیمارستان شهید چمران شیراز ایفا می کند. نتایج این مطالعه می تواند به سازمانها کمک کند تا با تمرکز بر موضوعاتی مانند اهمالکاری و کمالگرایی که بر عملکرد روزانه تاثیرگذار است ، بهره وری خود را بهبود بخشند.یافته های این تحقیق همچنین می تواند به مدیران سازمانها کمک نماید تا پیامدهای رفتار نابهنجار مانند اهمالکاری و کمالگرایی را مشاهده کرده و سپس برای یافتن راهکارهای به منظور رهایی از آنها اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

کمالگرایی ، اهمالکاری ، استرس شغلی ، کارکنان بیمارستان.