بررسی نقش فاصله قدرت، فردگرایی بر باورها در مورد دورکاری و استرس شغلی در شرایط دورکاری دانشگاه علوم پزشکی همدان

این پژوهش با هدف بررسی نقش فاصله قدرت، فردگرایی بر باورها در مورد دورکاری و استرس شغلی در شرایط دورکاری دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. این مقاله به لحاظ روششناختی هدف این پژوهش کاربردی بوده و از نظر ماهیت کمی و روش، توصیفی -پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی همدان به تعداد ۵۵۰ نفر می باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان محاسبه و به تعداد ۲۲۵ نفر بوده اند. روش نمونه گیری نیز از روش طبقه بندی نسبی بوده است . ابزار جمع آوری دادهها در این تحقیق از طریق پرسشنامه استاندارد بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون آماری فرضیه ها از آمارهای توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار، از نرم افزار SPSS و پی ال اس ۳ استفاده گردید. نتایج نشان داد که فاصله قدرت بر باورها در مورد اثربخشی دورکاری و انزوای دورکاری تاثیر دارد. فردگرایی بر باورها در مورد اثربخشی و انزوای دورکاری تاثیر دارد. باورها در مورد اثربخشی دورکاری نقش میانجی را در ارتباط بین فردگرایی و استرس شغلی ندارد. باورها در مورد انزوای دورکاری نقش میانجی را در ارتباط بین فردگرایی و استرس شغلی دارد.

کلیدواژه ها:

فاصله قدرت ، فردگرایی ، باورها در مورد دورکاری ، استرس شغلی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان.