بررسی رابطه بین رفتار شهروندی سازمانی با حضورگرایی کارکنان با رویکرد مرور ادبیات

یکی از اهداف اصلی مدیران هر سازمانی تلاش برای افزایش بهره وری کارکنان است . بنابراین هرعاملی که مخل این امر باشد باید مورد توجه و تاکید مدیران قرارگیرد . از جمله پدیدههای نوظهور سازمانی که بهره وری را کاهش می دهد، حضورگرایی است که موجب می شود کارمند با وجود بیماری (جسمانی یا روانی ) و احساس ناخوشی تصمیم به حضور در محل کار خود بگیرد. در این شرایط بهره وری کارمند تاحدزیادی کاهش یافته وممکن است سبب کاهش بهره وری دیگر کارکنان نیز شود. لذا بررسی عواملی که منجر به حضورگرایی می شود می تواند نقش مهمی مسیر بهره وری و پیشرفت سازمان ها داشته باشد. در این تحقیق تلاش شده است به شیوه مروری و با مطالعه تحقیقات انجام شده در زمینه حضورگرایی ، رابطه بین رفتار شهورندی سازمانی و پدیده حضورگرایی مورد بررسی قرار گیرد . براساسیافته های تحقیق حضورگرایی می تواند به علت نیات مثبت کارکنان نسبت به سازمان و رفتار شهروندی سازمانی باشد. نوع دوستی ، حسن نیت ، وظیفه شناسی ، فضیلت مدنی و جوانمردی از جمله دلایل مثبتی است که به حضورگرایی منتهی می گردد. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران نسبت به ایجاد تعادل بین رفتارهای شهروندی سازمانی و بهره وری کاری توجه ویژه نمایند و با مدیریت صحیح بتوانند عدم حضورگرایی را به عنوان یک فضیلت کاری و نوعی احساس مسئولیت نسبت به سازمانوکارکنان دیگر مورد تاکید قرار دهند.

کلیدواژه ها:

حضورگرایی کارکنان ، رفتار شهروندی سازمانی ، مدیریت منابع انسانی