فراتحلیلی بر پژوهش های ارائه شده در حوزه برنامه ریزی خطی فازی در مدیریت سازمان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 86
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MHSCS01_519
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1403
چکیده مقاله:
این مقاله پژوهشی فراتحلیلی از مطالعات انجام شده در زمینه برنامه ریزی خطی فازی در مدیریت سازمان ارائه می کند. برنامه ریزی خطی فازی یک ابزار ارزشمند برای فرآیندهای تصمیم گیری در سازمانها است زیرا امکان مدیریت عدم قطعیت و اطلاعات نادرست را فراهم می کند. هدف از این مطالعه ارائه مروری جامع از تحقیقات موجود در این زمینه ، شناسایی مضامین و روندهای مشترک و تعیین اثربخشی کلی برنامه ریزی خطی فازی در مدیریت سازمان است . مطالعات انتخاب شده به طور انتقادی مورد ارزیابی قرار گرفتند و دادههای مربوطه برای تجزیه و تحلیل بیشتر استخراج شد.یافته های این فراتحلیل چندین بینش کلیدی را نشان می دهد.اولا برنامه ریزی خطی فازی به طور گسترده در مدیریت سازمان با تمرکز قوی بر فرآیندهای تصمیم گیری و تخصیص منابع پذیرفته شده است . مطالعات به طور مداوم اثربخشی برنامه ریزی خطی فازی را در افزایش کیفیت تصمیم گیری و به حداقل رساندن خطرات مرتبط با عدم قطعیت برجسته می کنند . علاوه بر این ، فراتحلیل نشان می دهد که برنامه ریزی خطی فازی در صنایع مختلف از جمله تولید مراقبت های بهداشتی و مالی اعمال شده است . این نشان دهنده تطبیق پذیری و کاربرد این رویکرد در زمینه های مختلف سازمانی است . علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل نشان می دهد که برنامه ریزی خطی فازی در طول زمان با مطالعات جدیدتر با ترکیب تکنیک ها و الگوریتم های پیشرفته برای بهبود کارایی و دقت آن، تکامل یافته است . نتایج این فراتحلیل پیامدهای قابل توجهی برای دست اندرکاران و محققان مدیریت دارد. این مطالعه با ترکیب تحقیقات موجود، درک جامعی از مزایا و محدودیت های برنامه ریزی خطی فازی در مدیریت سازمان ارائه می دهد. برای مدیرانی که به دنبال اجرای این رویکرد در فرآیندهای تصمیم گیری خود هستند، بینش های عملی ارائه می دهد. در نتیجه ، این فراتحلیل با ارائه یک نمای کلی جامع از تحقیقات انجام شده در زمینه برنامه ریزی خطی فازی در مدیریت سازمان، به مجموعه دانش موجود کمک می کند.یافته ها اثربخشی و تطبیق پذیری برنامه ریزی خطی فازی را در افزایش فرآیندهای تصمیم گیری و مدیریت عدم قطعیت تایید می کند. تحقیقات آینده باید ادغام بالقوه برنامه ریزی خطی فازی با سایر روشهای مدیریت را برای بهینه سازی بیشتر عملکرد سازمانی بررسی کند.
نویسندگان
علی دوستی
کارشناس و مشاور مدیر یت دانش، شرکت ایده پردازان صنعت فولاد، اهواز، ایران
مجتبی نجفی
دانشجو ی کارشناسی ارشد، گروه مدیر یت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
فاطمه شریفی
دانشجو ی کارشناسی ارشد، گروه مدیر یت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران