اثربخشی آموزش گروهی بخشایش درمانی بر کاهش خشم ، امیدواری و کیفیت زندگی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج

هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی بخشایش درمانی بر کاهش خشم ، امیدواری و کیفیت زندگی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج بود. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش اجرا، نیمه آزمایشی با بهره گیری از پیش آزمون، پس آزمون و با گ روه کنترل بود جامعه آماری این پژوهش ، کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود.با توجه به نیمه تجربی بودن پژوهش و محدودیت در انتخاب نمونه با تعداد بالا، حجم نمونه در این پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی ۳۰ نفر در نظر گرفته شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خشم اسپیلبرگر ( ۱۹۹۹)، پرسشنامه امیدواری اسنایدر ( ۱۹۹۱) و پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربورن (۱۹۹۲) استفاده شد. بخشایش درمانی در این پژوهش بر اساس پروتکل درمان از سوی پارک (۲۰۰۳ به نقل از لواف پور نوری ، ۱۳۹۰) در قالب ۱۲ جلسه آموزش داده شد.برای تجزیه و تحلیل دادهها از آماره توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و آماره استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس و پیش فرضهای آن) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت .یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش گروهی بخشایش درمانی بر کاهش خشم دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج تاثیر معناداری دارد (۰۵/۰.(P< آموزش گروهی بخشایش درمانی بر امیدواری دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج تاثیر معناداری دارد(۰۵/۰.(P< و در نهایت مشخص گردید که آموزش گروهی بخشایش درمانی بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج تاثیر معناداری دارد(۰۵/۰.(P< بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی بخشایش درمانی باعث کاهش خشم و بهبود امیدواری و کیفیت زندگی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهریاسوج می شود .

کلیدواژه ها:

گروهی بخشایش درمانی ، خشم ، امیدواری ، کیفیت زندگی