تبیین تحلیل گفتمانی حرام سیاسی در اندیشه آیت الله خامنه ای

طی سخنرانی مقام معظم رهبری در تاربخ ۱۵/۱/۱۴۰۲ مفهوم جدیدی در سپهر اندیشه ای ایران به نام حرام سیاسی ابداع و تولید شد. پژوهش حاضر در پی فهم معنایی و ارتباط آن با بستر جامعه و مراد گوینده در کاربست اجتماعی این راهبرد زبانی است. سوال پژوهش حاضر این است که مفهوم حرام سیاسی و  بسترو بافت پدیدآورنده این مفهوم چیست؟ لذا با استفاده از رویکرد انتقادی و با ارائه مستندات و ذکر شواهد سعی شده این مفروض اثبات گردد که حرام سیاسی در اندیشه امام خامنه ای بر اساس اصول و مقاصد شرعی و منافع ملی تعریف می شود و به عنوان یک مکانیزم اخلاقی و قانونی جهت بسط و تقویت جامعه توحیدی و تسهیل کننده اجرای شریعت در بطن جامعه می باشد. رویکرد پژوهشی حاضر بر مبنای تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف  و در سه مرحله جمع بندی گردیده است: مرحله توصیف ، مرحله دوم پرکتیس گفتمانی و مرحله نهایی پرکتیس اجتماعی. نتایج تحقیق نشان می دهد که حرام سیاسی در اندیشه امام خامنه ای یک گفتمان انتقادی است که با گفتمان های دیگر مانند  اسلام سیاسی یا فقاهتی و جمهوریت ارتباط معناداری دارد و دال هایی همچون جامعه توحیدی، امر به معروف ونهی از منکر، آزادی، امنیت، منافع ملی و هویت ملی مرتبط است و همچنین از این مفهوم سازی برای مقابله با چالش ها و تهدیدهای داخلی و خارجی استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

حرام سیاسی ، آیت الله خامنه ای ، گفتمان اتنقادی فرکلاف ، مقاصد شرعی