آبشار زیبای «شوی»: یکی از بزرگ ترین آبشارهای خاورمیانه در دل زاگرس مرکزی
محل انتشار: نشریه طبیعت ایران، دوره: 9، شماره: 5
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 92
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IRNAT-9-5_010
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1403
چکیده مقاله:
آبشار «شوی»، یکی از بزرگ ترین آبشارهای خاورمیانه با ارتفاع ۸۵ و عرض ۷۰ متر بوده که به عنوان سی و پنجمین اثر طبیعی- ملی کشور و اولین اثر طبیعی- ملی استان خوزستان در فهرست آثار ملی طبیعی ایران ثبت شده است. این آبشار با توجه به ویژگی های منحصربه فرد محیطی، حیات وحش و پوشش گیاهی خود پتانسیل بالقوه ای را برای تبدیل شدن به یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری در ایران دارد. سیمای طبیعی آن شامل درخت زارهای بلوط، مراتع با غالبیت گیاهان گچ دوست، گون زارها، رویشگاه های صخره ای و گیاهان حاشیه زی آب دوست است. انگور خودرو و مرزه خوزستانی دو گونه انحصاری فلات ایران نیز در این منطقه مشاهده شده است. سازند اصلی منطقه آهکی بوده و به همین دلیل به شدت فرسایش پذیر است. اگرچه این آبشار یکی از مناطق با ویژگی های بی نظیر برای گردشگران و علاقه مندان به مطالعه پوشش گیاهی است، متاسفانه، تردد بیش از حد گردشگران در ایام خاصی از سال، رهاسازی زباله ها و قطع درختان، بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی به خصوص چرا و جاده سازی، موجب آسیب به محیط زیست، نابودی پوشش گیاهی و فرسایش خاک منطقه شده است. در برخی مناطق گونه های مهاجم خاردار و یک ساله به صورت لکه ای و بیش از گونه های دائمی دیده می شوند که نشانگر فشار ناشی از فعالیت های انسان و تعلیف دام است که باید به عنوان یک هشدار برای تخریب پوشش گیاهی منطقه مد نظر قرار گیرد و ضمن ارزیابی علل و عوامل آن، برنامه های مدیریتی برای حفاظت از منابع طبیعی طراحی و به کار گرفته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهری دیناروند
دانشیار پژوهشی، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
محمود نجفی زیلایی
کارشناس، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
محمد شفیعی زاده
کارشناس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان دزفول
علیرضا مسلم پور
کارشناس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان دزفول
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :