توصیف به عنوان تمهیدی سینمایی در رمان جای خالی سلوچ محمود دولت-آبادی

توصیف به عنوان عنصری اساسی در فضاسازی، بیان جزئیات، تصویر سازی و واقع نمایی در داستان نقش اساسی ایفا می کند. از آنجا که توصیف این ظرفیت را دارد که در خلق تصاویر پویا و نمایش شخصیت، مکان، زمان و نیز پیشبرد داستان، فضایی فراتر از داستان ایجاد کند و جنبه نمایشی یک اثر داستانی را افزایش دهد، می تواند عنصری نمایشی ساز تلقی شود و از این طریق ظرفیت نمایشی یک اثر مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. از این رو در این پژوهش، رمان «جای خالی سلوچ» دولت آبادی که رمانی واقع گرا و پر از توصیفات دقیق است؛ مورد بررسی قرار گرفته است تا مطابقت توصیف های این داستان با نماهایی که در سینما به کار می رود و جنبه های نمایشی آن که می تواند در اقتباسی سینمایی مورد استفاده قرار گیرد، روشن شود. شیوه پژوهش کتابخانه ای و اسنادی است که به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. نتایج این پژوهش روشن می کند، عنصر توصیف واقع گرا در این رمان به درستی می تواند به نماهای سینمایی تبدیل شود و تدوین که شیوه ای کاملا سینمایی است در نماهایی که به وسیله توصیف در متن داستان ایجاد شده نمود یابد و این اثر داستانی از ظرفیت نمایشی برخوردار شده و امکان اقتباس سینمایی از آن را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

توصیف ، اقتباس ، سینما ، جای خالی سلوچ ، محمود دولت آبادی