تعدیل تعیین کننده های اجتماعی موثر بر سلامت معنوی

زمینه و هدف: هدف نظام سلامت ایران، ارتقای سلامت معنوی جامعه متاثر از تعیین کننده های اجتماعی سلامت است. هدف مطالعه ارائه خلاصه سیاستی تعدیل تعیین کننده های اجتماعی سلامت معنوی جامعه بود. روش: مطالعه کیفی دو مرحله ای شامل: آینده پژوهی اسلامی مبنی بر مدل منطقی و همکاران طی مراحل: ۱) تحلیلی: مرور غیر سیستماتیک شواهد با دستورالعمل PRISMA و تحلیل با مدل آنالیز مفهومی واکر و آوانت؛ ۲) تفسیری: مبتنی بر نظریه شخصیت معنوی و نظریه آسیب شناسی مدل قلب سلیم؛ ۳) شهودی: تحلیل محتوایی مصاحبه با ۲۵ نفر از خبرگان ملی و مطالعه مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد با روش سیستماتیک اشتراوس و کوربین و کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری و انتخابی) داده های مصاحبه با ۵۵ نفر از استادان و دانشجویان بودند. یافته ها: چالش­ های سه حوزه: ۱) تحقیقاتی: بی توجهی به افتراق پارادایمیک اسلام با مسحیت کاتولیک در تحقیقات سلامت معنوی اسلامی، عدم استفاده دانشگاهیان از شواهد دینی، کمبود نظریه پردازی؛ ۲) آموزشی: عدم آموزش سلامت معنوی در دانشگاه­ ها، عدم تربیت استادان منتور معنوی، ۳) بالینی: بی توجهی به تعیین کننده های اجتماعی سلامت معنوی، فقدان استاندارهای ارائه خدمات سلامت معنوی، عدم سنجش شایستگی مراقبان معنوی، نیازمند: اصلاح عوامل علی بودند (تعدیل شرایط اجتماعی، اصلاح شیوه تربیت معنوی، نظارت بر عملکرد الگوهای اجتماعی) تا شناخت دین، ادراک مثبت از خدا و دلبستگی ایمن به خدا ایجاد شود. نتیجه گیری: اجرای برنامه توانمندسازی خودمراقبتی، اصلاح شیوه تربیت معنوی، تمرکز بر آموزش الگو محور در مراکز آموزشی، سیاست گذاری تعمیق معنویت در جامعه، راهبردهای اصلی حکمرانی مشفقانه معنوی نظام سلامت جهت ارتقای سلامت معنوی جامعه هستند.

کلیدواژه ها:

Community Health Planning ، Health Promotion ، Social Determinants of Health ، Spirituality ، ارتقای سلامت ، برنامه ریزی بهداشت جامعه ، عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت ، معنویت