ارزیابی ویژگی های پروبیوتیکی و ضد قارچی مخمر غالب جدا شده از عسل

همواره ارزیابی قابلیت­های پروبیوتیکی میکروارگانیسم­های جدا شده از بسترهای تحت تنش حائز اهمیت بوده است. از بین میکروارگانیسم­های پروبیوتیک، مخمرها نسبت به باکتری­های اسید لاکتیک به واسطه اندازه بزرگ­تر، قابلیت­های اتصال مناسب­تر و همچنین مقاومت به آنتی­بیوتیک­ها بدون امکان انتقال ژن­های مقاومت متمایز می­شوند. در پژوهش حاضر، ویژگی­های پروبیوتیکی و ضد قارچی مخمر غالب جدا شده از عسل طبیعی مورد ارزیابی قرار گرفت. توالی­یابی محصولات PCR منجر به شناسایی Saccharomyces cerevisiae به عنوان مخمر غالب جدا شده از عسل گردید. همچنین جدایه مذکور، فاقد فعالیت همولیزی بود و از بین ترکیبات ضد قارچ مورد مطالعه، بیشترین حساسیت را نسبت به ناتامایسن نشان داد. علاوه بر این، اگر چه جدایه مخمری مذکور دارای زنده­مانی مناسبی در شرایط شبیه­سازی شده دستگاه گوارش نبود اما از قابلیت­های خود اتصالی (۸۶/۹۳%) و آبگریزی سطحی (۳۶/۷۶%) نسبتا بالایی برخوردار بود. بیشترین قابلیت دگر اتصالی جدایه مذکور نیز با باکتری­های گرم مثبت Bacillus cereus و Staphylococcus aureus مشاهده شد و بازدارندگی جدایه مذکور در برابر B. cereus به ­شکل معنی­داری (۰۵/۰p <) از سایر باکتری­های غذازاد مورد مطالعه بیشتر بود. جدایه مذکور همچنین ۱۸/۳۲% اثر ضد قارچی بر علیه Aspergillus flavus از خود نشان داد. بر این اساس، مخمر غالب جدا شده از عسل، از قابلیت­های مناسبی جهت استفاده به عنوان کشت محافظت کننده در صنایع تخمیری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

Natural honey ، probiotic yeast ، adhesion capacity ، antibacterial effect ، antifungal activity. ، عسل طبیعی ، مخمر پروبیوتیک ، قابلیت اتصال ، اثر ضد باکتریایی ، فعالیت ضد قارچی