کنترل لرزه ای سازه های نامتقارن با استفاده از میراگرهای اصطکاکی دورانی

روش های مختلفی برای کنترل ارتعاش ساختمان ها در برابر نیروهای دینامیکی زلزله وجود دارد که به سه دسته کلی کنترل فعال و نیمه فعال، کنترل غیرفعال و جداسازی لرزه ای تقسیم بندی می شوند. رفتار میراگرهای مستهلک کننده انرژی نظیر میراگرهای اصطکاکی که در زمره سیستم هایکنترل غیرفعال طبقه بندی می شوند به گونه ای است که در حین وقوع زلزله با انجام تغییر شکل های پلاستیک، مقدار قابل توجه ای از انرژی لرزهای ورودی به سازه را جذب و مستهلک می نمایند. تأثیر میراگرها بر رفتار لرزه ای یک سازه تابعی از چند پارامتر همچون تعداد میراگرها، محل آن ها در سازه و مشخصات فیزیکی میراگر است. در ساختمان های با پلان نامتقارن هنگام وقوع زلزله علاوه بر حرکت جانبی، پیچش نیز تولید می شود. پیچش از عوامل اصلی تخریب سازه های نامتقارن در هنگام وقوع زلزله است. در این مطالعه میراگرهای اصطکاکی دورانی در ساختمان های 5 01 و 01 طبقه نامتقارن بصورت مناسب در پلان جایگذاری می شود و در حالی که میراگرها بار لغزش بهینه خودرا دارند، در نرم افزار SAP2000 مورد آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی تحت شتاب نگاشت های زلزله طبس، نورتریج و السنترو قرار می گیرد. مقادیر پاسخ های لرزه ای ساختمان های نامتقارن مورد مطالعه قرار می گیرد. ملاحظه می شود که با تعیین مناسب مشخصات میراگر اصطکاکی دورانی از جمله بار لغزش آن و آرایش مناسب آن در پلان سازه، مقادیر پاسخ های ساختمان از جمله برش پایه و طبقات، دریفت طبقات و پیچش، کاهش مناسبی نشان می دهند

کلیدواژه ها:

کنترل لرزه ای ، میراگر اصطکاکی دورانی ، بار لغزش ، سازه های نامتقارن