توزیع پلانی میراگرهای اصطکاکی دورانی درسازه های نامتقارن

روش های مختلفی برای کنترل ارتعاش ساختمان ها در برابر نیروهای دینامیکی زلزله وجود دارد که به سه دسته کلی کنترل فعال و نیمه فعال، کنترل غیرفعال و جداسازی لرزه ای تقسیم بندی می شوند. رفتار میراگرهای مستهلک کننده انرژی نظیر میراگرهای اصطکاکی که در زمره سیستم هایکنترل غیرفعال طبقه بندی می شوند به گونه ای است که در حین وقوع زلزله با انجام تغییر شکل های پلاستیک، مقدار قابل توجه ای از انرژی لرزه ای ورودی به سازه را جذب و مستهلک می نمایند. تأثیر میراگرها بر رفتار لرزه ای یک سازه تابعی از چند پارامتر همچون تعداد میراگرها، محل آن ها در سازه و مشخصات فیزیکی میراگر است. در ساختمان های با پلان نامتقارن هنگام وقوع زلزله علاوه بر حرکت جانبی، پیچش نیز تولید می شود. پیچش از عوامل اصلی تخریب سازه های نامتقارن در هنگام وقوع زلزله است. در این مطالعه میراگرهای اصطکاکی دورانی در ساختمان های 5 طبقه نامتقارن در پلان جایگذاری می شود و در حالی که میراگرها بار لغزش بهینه خودرا دارند، در نرم افزار SAP2000 مورد آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی تحت شتاب نگاشت های زلزله طبس، نورتریج و السنترو قرار می گیرد. مقادیر کاهش پیچش سازه درچهارحالت مختلف توزیع پلانی میراگر مقایسه شده و بهترین حالت انتخاب میشود و پاسخ های لرزه ای ساختتمان های نامتقارن دراین حالت مورد مطالعه قرارمیگیرد ملاحظه میشود که با تعیین مناسب مشخصات میراگراصطکاکی دورانی ازجمله بارلغزش آن و ارایش مناسب آن درپلان سازه مقادیر پاسخ های ساختمان ازجمله برش پایه و طبقات دریفت طبقات و پیچش کاهش مناسب نشان میدهند.

کلیدواژه ها:

توزیع میراگر ، میراگراصطکاکی دورانی ، بارلغزش ، سازه های نامتقارن