رابطه ترکیب بدنی باخودکارآمدی مربیان رشته بسکتبال

مقدمه : در حال حاضر بسیاری بر این باورند که نقش مربی امروزه از هدایت جلسه تمرینی فراتر رفته است و باید مهارتهای گوناگونی درحوزه هایی مانند تاکتیکی ، تکنیکی ، روانشناسی ، آمادگی جسمانی و مهارتهای ارتباطی و اجتماعی ،شخصیتی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه ترکیب بدنی با خودکارآمدی مربیان می باشد.روش شناسی : جامعه آماری مطالعه حاضر را تمامی مربیان رشته بسکتبال مسابقات کشوری دانش آموزان متوسطه دوم دختر و پسر (سال ۱۴۰۲) را تشکیل می دهند که بر اساس جدول مورگان تعداد ۶۰ نفر از داوران داوطلب شرکت در تحقیق حاضر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت اجرای تحقیق حاضر در ابتدا به اداره کل آموزش و پرورش شیراز مراجعه شد و فرایند اجرای این تحقیق به طور کامل برای مدیر تربیت بدنی این اداره کل توضیح داده شد. پس از کسب موافقت مدیر و همچنین مسئولان برگزاری مسابقات نامه ای مبنی بر معرفی محقق از دانشگاه آزاد اسلامی شیراز به اداره کل آموزش و پرورش شیراز گرفته شد و هماهنگی های اولیه با مسئولین برگزاری مسابقات صورت گرفت . در ادامه در روز اول مسابقات، پس از جلسه افتتاحیه دریک جلسه از پیش تعیین شده فرایند اجرای تحقیق به همراه مزایا و نقاط قوت شرکت در تحقیق برای تمامی مربیان توضیح داده شد و نام نویسی از افراد داوطلب صورت گرفت و در ادامه در روز بعد در ابتدا پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و خودکارآمدی در بین مربیان داوطلب شرکت در تحقیق توزیع و پس از تکمیل گرداوری شد و سپس شاخص های ترکیب بدنی با استفاده از دستگاه ترکیب بدنی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی یافته ها از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. سطح معنی داری برای کلیه آزمون ها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد رابطه معنی داری بین خودکارامدی با آب کل بدن (۲۷/۰(P=، توده پروتئین (۳۵/۰(P=،توده موادمعدنی (۲۲/۰(P=و توده چربی (۳۶/۰(P=وجود ندارد.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد رابطه معنی داری بین ترکیب بدنی و خودکارامدی در بین مربیان رشته بسکتبال وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، ترکیب بدنی ، بسکتبال