اقدام پژوهی: چگونه توانستم با روش های تلفیقی اضطراب جدایی از والدینم را در دانش آموزم کاهش دهم واورا به مدرسه علاقه مند کنم؟

امروزه ، برخلاف گذشته ، کلاسهای درس تا حدود زیادی اعتبار خود را به عنوان تنها منبعی که در آن دانش آموزان قادرند دانش و آگاهیهای لازم را کسب نمایند ، از دست داده است .کودکان هنگام جدایی از مادر دچار اضطراب و ناراحتی می شوند، این احساس ناخوشایند اضطراب جدایی نامیده می شود. با فرا رسیدن سال نو تحصیلی ،نگرانی های خانواده هایی که دانش آموزان ابتدایی دارند شروع می شود.یکی از این نگرانی ها ترس از مدرسه می باشد . البته در این دوره با وجود کلاس های زیادی که کودکان قبل از شروع مدرسه می روند تقریبا مشکلی ندارند ، اما باز هم بسیاری از آنها در روز های آغازین با مشکل مواجه می شوند . بسیاری از کودکان هنگام جدا شدن ا ز والدین ناراحت می شوند ، به خصو ص د ر خانواد ه هایی که مراقبت های غیرمنطقیاز کود ک صورت می گیرد. اما برخی ا ز کودکا ن اضطراب بسیار شدیدی ر ا موقع جدا شدن ا ز مادرشان نشا نمی دهند. د ر موارد بسیار شدید کود ک حتی در اتاق مادر را تعقیب می کند، این مشکل موقعی در کود ک د رمدرسه می رود، آشکار می شود.حدود ۳ و نیم درصد کودکان به این ناراحتی مبتلا می شوند و در پسرها وطبقه مرفه بیشتر است. به این رفتارها اضطراب جدایی می گویند . اگر والدین کودک را در محیط مدرسه رهاکنند اضطراب کود ک بیشتر میشود پس باید با ملایمت، ملاطفت و نرمی با کودک ارتباط برقرارکرد و با حر فزدن با کود ک به کاهش اضطرابش کمک کرد .