بررسی اثربخشی فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش دانش آموزان

امروزه اهمیت آموزش وپرورشی که متناسب با نیاز های فرد وجامعه باشد، بیش ازهمیشه احساس می شود، زیرا دنیایی که با شبکه های ارتباطی به هم پیوند خورده است ، متقاضی نیروی کاری است که بفهمد چگونه از فناوری به عنوان ابزاری برای افزایش بهره وری وخلاقیت استفاده کند. چنین مهارتی " مهارت استدلال کردن بر مبنای اطلاعات" است . فرآیندی که در آن منابع معتبر شناسایی شده، دسترسی به آن به طور موثر فراهم آمده، اطلاعات به شکل کامل درک وهضم شده وبه دیگران انتقال داده می شود. افزون بر آن کار فرمایان از کارمندان خود انتظار دارند از مهارت های همکاری وتشریک مساعی ،کار در گروه و تبادل اطلاعات در شبکه ی جهانی ،یعنی تحلیل مساله از دیدگاه چند رشته ای برخوردار باشند. از آن جا که این شبکه ها بین المللی هستند، کارفرمایان در جستجوی افرادی بر می آیند که ظرفیت تعامل موثر با کسانی را دارا باشند که دارای فرهنگ و زبان متفاوتی هستند. وبالاخره کارگران عصر دانش باید منعطف بوده و قادر باشند به همان سرعتی که محیط های پویای کار تغییر می کند، به موثرترین شکل بیاموزند. چگونه آموختن همه ی این ها باید از زمان کودکی ودر مدرسه آغاز گردد. نتایج این تحقیقات در کشورهایی که در استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش از ما پیشتازتر بوده اند نشان داده است که خود آموزی از طریق کامپیوتر ودیگر دستورالعمل های مبتنی بر کامپیوتر در زمینه ی مهارت های اولیه می تواند عملکرد دانش آموزان را در ریاضی وعلوم بهبود ببخشد.شواهدی برای موثر بودن فناوری اطلاعات در خود آموزی مثل شبیه سازی وآزمایش های تخصصی مبتنی بر کامپیوتردر علوم و دستورالعمل های مبتنی بر تحقیق وجود دارد .

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات وارتباطات ، آموزش و پرورش ، کلاس درس ، آموزش و یادگیری