بهینه سازی شاخص طراحی ریکاوری در آب شیرین کن های بزرگ دریایی در خلیج فارس با فرایند اسمز معکوس

شاخص ریکاوری یکی از متغیرهای مهم طراحی در آبشیرین کن های غشایی دریایی است . بهینه سازی ریکاوری با هدف دستیابی به حداقل بهای تمام شده آب تولیدی واحد نمک زدایی انجام می شود. افزایش ریکاوری منجر به کاهش دبی آب خام ورودی به آب شیرین کن ، دبی شورابه و توان الکتریکی پمپ فشار قوی در فرایند اسمز معکوس می شود که کاهش هزینه های سرمایه گذاری اولیه و راهبری را به دنبال دارد. مهمترین موانع افزایش ریکاوری محدودیت های فناوری تولید غشای اسمز معکوس و ایندکس اشباع ترکیبات محلول در آب می باشد. نتایج شبیه سازی فرایند شیرین سازی آب دریا با نرم افزار WAVE و بهینه سازی انجام شده نشان می دهد که مقدار بهینه شاخص ریکاوری برای آب شیرین کن غشایی آب خلیج فارس در ساحل بندر عباس با ظرفیت ۰۰۰،۱۰۰ مترمکعب در شبانه روز برابر با ۴۷ درصد است . محاسبات اقتصادی انجام شده نشان می دهد که هزینه سرمایه گذاری احداث واحد شیرین سازی فوق با ریکاوری ۴۷ درصد با احتساب کلیه مولفه های تشکیل دهنده سرمایه گذاری اولیه برابر با ۰۰۰،۱۰۰،۱۰۷ دلار است . تحلیل حساسیت CAPEX طرح نسبت به شاخص ریکاوری نیز نشان می دهد که با کاهش شاخص ریکاوری از ۴۷ به ۳۵ درصد هزینه سرمایه گذاری اولیه به طور قابل توجهی تا حدود ۱۲۱ میلیون دلار افزایش پیدا می کند که نشان دهنده اهمیت بالای بهینه سازی شاخص ریکاوری در طراحی فرایند آب شیرین کن های بزرگ دریایی است .

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن دریایی ، شاخص ریکاوری ، شیرین سازی آب دریا ، شبیه سازی اسمز معکوس