ترسیب میکروبی کلسیم کربنات و آلودگی های زیست محیطی

MICP یا همان ترسیب میکروبی کلسیم کربنات یک نوع معدنی شدن ناشی از فرآیند بیولوژیک است که معمولا در طبیعت یافت می شود. یک فناوری امیدوار کننده برای حل بسیاری از مشکلات زیست محیطی می باشد و به عبارتی ارزش کاربردی گسترده ای در زمینه مهندسی محیط زیست دارد رسوب کربنات ناشی از میکروبها به عنوان یک راهکار موثر در کاهش آلودگیهای محیطی شناخته می شود. رسوب کلسیم کربنات در نتیجه محصولات متابولیکی میکروبی مانند یون کربنات رخ می دهد، که با یونهای کلسیم که در محیط وجود دارد واکنش می دهند. به عبارتی دیگر رسوب میکروبی کلسیم کربنات یک فرآیند بیولوژیکی طبیعی است که همراه با فعالیت های مختلف میکروبی و فرآیندهای شمیایی همراه است . این فرآیند توسط باکتری های تولیدکننده اورهآز در حضور اوره و کلریدکلسیم انجام می گیرد. مهمترین مزیت این روش سازگاری با محیط زیست و صرفه اقتصادی می باشد . شرایط محیطی همچون دما، باکتری که در بیشتر مواقع از اسپوروسارسینا پاستوری استفاده می شود، مواد مغذی ، pH، چگالی نوری و ... بسیار حائز اهمیت می باشد.این رسوبات می توانند در تثبیت شن های روان و کاهش فرسایش بادی ،تثبیت فلزات سنگیین به ویژه سرب و کادمیوم تا حدود ۹۰ درصد می شود ،دفع زباله های حاوی کلسیم نقش مهمی ایفا کنند. همچنین ، با بهبود کیفیت خاک و کاهش آلودگی های آب و هوا، به حفظ سلامت اکوسیستم کمک میکنند. استفاده از این روش در مناطق خشک و نیمه خشک به ویژه در مقابله با ریزگردها و آلودگی های ناشی از فرسایش بادی اهمیت دارد. به طورکلی ، رسوب کربنات میکروبی می تواند به عنوان یک راهکار پایدار در مدیریت آلودگی ها مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

MICP ، کربنات کلسیم ، باکتری ، آلودگی های زیست محیطی