بررسی اهمیت و جایگاه علم زمین شناسی در برنامه ریزی، پیشرفت و سازندگی کشور

زمین شناسی علم قدیمی و سابقه داری است. اصولا بشر اولیه ، همیشه در مورد زمین کنجکاو بوده است. این کنجکاوی را می توان معلول دو علت اساسی دانست. اول اینکه بشر و سایر موجودات زنده ، هستی خود را مرهون زمین بوده و همیشه غذای خود را از آن بدست می آورده اند و بدین ترتیب مجبور بوده اند که دائما در مورد آن مطالعه کنند تا بتوانند غذای مناسب و حدالامکان متنوعی برای خود به دست آورند. نکته دومی که بشر را در مورد زمین نگران می کرده است، وقوع حوادث ناگواری مانند زلزله ، آتشفشان ، طوفان ، سیل و نظایر آن بوده که همیشه خسارات مالی و جانی زیادی را سبب می شده است و بشر به ناچار همواره در صدد بوده است که علل این حوادث را دریابد تا بتواند حتی المقدور از وقوع آن جلوگیری و یا حداقل آن را پیش بینی کند.وقوع زمین لرزه ای هولناک و اسرارآمیز با نیرویی عظیم و ویران گر، فوران توده های مذاب سنگ از دهانه کوهی آتشفشانی، چشم انداز با شکوه دره ای عمیق در پای کوهی سر به فلک کشیده، گستردگی و تنوع سنگ های موجود در طبیعت، لایه های موازی سنگی و خاکی در دیواره یک تپه یا کوه و ده ها موضوع دیگر، از موضوعات مورد توجه زمین شناس است. زمین شناس بسیاری از پرسش های هیجان انگیز و جذاب پیرامون ما را به بحث و بررسی می گذارد. زیرا در زمین شناسی ، منشا زمین ، تاریخ و ساختمان زمین ، مواد متشکله ی آن ، منابع طبیعی موجود در آن و تغییر و تحولاتی که در طول زمان پدید آمده اند، مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

علم زمین شناسی ، برنامه ریزی ، پیشرفت و سازندگی کشور ، منابع طبیعی ، زمین لرزه