بررسی تاثیر سیاست های شهرداری در توزیع عادلانه خدمات شهری: کاربرد روشهای تحلیل مکانی برای شناسایی نابرابریها

توزیع عادلانه خدمات شهری به عنوان یکی از الزامات اصلی عدالت اجتماعی و پایداری فضایی در شهرهای معاصر، همواره در معرض چالش های مدیریتی و برنامه ریزی قرار داشته است . هدف از این پژوهش ، بررسی تاثیر سیاست های شهری در توزیع خدمات عمومی و شناسایی الگوهای نابرابری در دسترسی به این خدمات است . این پژوهش همچنین با تمرکز بر تحلیل های مکانی و بهره گیری از ابزارهای پیشرفته ، به شناسایی نقاط ضعف ساختاری در سیاست گذاری شهری می پردازد. این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و مروری انجام شده و به تحلیل دقیق مقالات ، گزارش ها و مطالعات موردی مرتبط با عدالت فضایی و توزیع خدمات شهری پرداخته است . یافته ها نشان می دهند که سیاست های شهری در بسیاری از کلان شهرها تحت تاثیر عوامل اقتصادی و سیاسی متمرکز بوده و این امر منجر به تخصیص نامتناسب خدمات در مناطق مختلف شده است . تحلیل های مکانی نشان داده است که خدمات شهری، نظیر حمل ونقل عمومی ، بهداشت ، آموزش و فضای سبز، عمدتا_ درمناطق مرکزی و برخوردار متمرکز هستند، در حالی که مناطق حاشیه ای و کم برخوردار از این خدمات بی بهره اند. نتیجه گیری کلی پژوهش حاکی از آن است که دستیابی به توزیع عادلانه خدمات شهری مستلزم بازنگری در ساختارهای سیاست گذاری شهری و بهره گیری از رویکردهای داده محور در برنامه ریزی است . ابزارهای تحلیل مکانی می توانند به عنوان ابزاری موثر در شناسایی شکاف های توزیعی و هدایت سیاست های شهری به سمت عدالت فضایی ایفای نقش کنند. اصلاحات ساختاری در سیاست گذاری شهری، با تمرکز بر تعادل فضایی ، گامی اساسی در راستای کاهش نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تحلیل مکانی ، عدالت فضایی ، خدمات شهری ، سیاست های شهرداری.