تاثیر تنش شوری و برخی بهبوددهنده ها بر محتوای آنتی اکسیدانی گیاه کاملینا (Camelina sativa (L.) Crantz)
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 13، شماره: 63
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 40
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-13-63_017
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1403
چکیده مقاله:
گیاه کاملینا (Camelina sativa) گیاهی گل دار از تیره کلمیان Brassicaceae است. این گیاه متحمل به سرما و دارای ارزش غذایی بالا و گیاهی چند منظوره است. تنش شوری یک مشکل در حال گسترش در زمین های کشاورزی ایران و جهان است که رشد و نمو گیاهان را کاهش می دهد. اینکه این گیاه نسبت به تنش شوری چه واکنشی دارد و چگونه می شود مقاومت آن را بهبود بخشید در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. بهبوددهنده های مختلفی برای افزایش مقاومت در برابر تنش ها توصیه شده است. در این پژوهش بر روی گیاه کاملینا، کیتوزان و آهن همراه با شوری اعمال شده است. کیتوزان از ترکیباتی است که سبب تحریک سیستم ایمنی گیاه جهت محافظت در برابر عوامل تنش زا می شود و عنصر آهن نیز در ساختار سیتوکروم ها، در فتوسنتز و تنفس، در تثبیت N۲ نقش مهمی دارد. جهت عملی کردن این پژوهش، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار در دانشگاه خوارزمی در سال ۱۴۰۲ انجام شد. در پژوهش حاضر سطوح شوری ۰، ۸، ۱۲ دسی زیمنس بر متر معادل ۰، ۱۲/۵، ۶/۷ گرم بر لیتر کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت و تیمار کیتوزان با غلظت های صفر، ۲/۰ و ۴/۰ گرم بر لیتر و آهن نیز با غلظت های صفر، ۳ و ۶ گرم بر لیتر و برهمکنش غلظت های مختلف آن ها، جهت بهبود رشد مورد بررسی قرار گرفت. در پی تنش شوری آنتی اکسیدان های آنزیمی مختلف واکنش متفاوتی از خود نشان دادند. فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در پی افزایش تنش شوری و در مقایسه با شاهد ابتدا افزایش و سپس کاهش پیدا کرد. فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در مقایسه با شاهد در ابتدا افزایش داشته و در ادامه تغییرات چندانی ثبت نکرد و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) با افزایش تنش شوری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در بررسی همزمان اثر الیسیتور کیتوزان و عنصر آهن و تنش شوری مشاهده شد که الیسیتور کیتوزان با افزایش فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز، رنگیزه های فتوسنتزی، وزن تر اندام هوایی و کاهش مالون دآلدهید، آب اکسیژنه، آسکوربات پراکسیداز و آنتوسیانین موجب بهبود شرایط تنش گردیده که این امر این نشان دهنده آن است که اثر الیسیتور و عنصر آهن بر تنش شوری بهبوددهنده بوده است.
کلیدواژه ها:
Ascorbate peroxidase ، Camelina ، Chitosan ، Iron ، Phenylalanine ammonia-lyase ، Salt ، آسکوربات پراکسیداز ، آهن ، شوری ، کاملینا ، کیتوزان
نویسندگان
علی عباسی
Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
اعظم سلیمی
Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
مریم چاوشی
Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
نجیمه راستین دل
Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
هانیه زیدی
Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :