نقش بسترهای یادگیری الکترونیکی در توسعه یادگیری مستقل دانش آموزان ابتدایی

رشد فزاینده فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی، به ویژه بسترهای یادگیری الکترونیکی، نظام آموزش و پرورش را با فرصت ها و چالش های نوینی مواجه ساخته است. این مقاله به واکاوی نقش بسترهای یادگیری الکترونیکی در پرورش مهارت های مستقلی یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. مستقلی یادگیری به عنوان یک شایستگی کلیدی، دانش آموزان را قادر می سازد تا با تعیین اهداف، برنامه ریزی، نظارت بر پیشرفت و ارزیابی عملکرد خود، به طور فعالانه در فرآیند یادگیری مشارکت نمایند. بسترهای یادگیری الکترونیکی با فراهم آوردن محیط های یادگیری تعاملی، شخصی سازی شده و غنی از منابع چندرسانه ای، و همچنین با ارائه ابزارهای متنوع برای خودارزیابی، بازخورد فوری و تعاملات هدفمند، زمینه را برای توسعه مهارت های مستقلی یادگیری مهیا می سازند. این پژوهش، ضمن بررسی ظرفیت های بالقوه و چالش های مرتبط با به کارگیری بسترهای یادگیری الکترونیکی، راهبردهایی عملی مبتنی بر یادگیری ترکیبی، طراحی فعالیت های مسئله محور، پرورش فرهنگ یادگیری مشارکتی و خودتنظیمی را به منظور ارتقای مهارت های مستقلی یادگیری در دانش آموزان ابتدایی پیشنهاد می دهد. در نهایت، بر ضرورت توانمندسازی معلمان در زمینه طراحی آموزشی اثربخش و تلفیق هوشمندانه فناوری در فرآیند یاددهی-یادگیری تاکید می گردد.

کلیدواژه ها:

بسترهای یادگیری الکترونیکی ، مستقلی یادگیری ، دوره ابتدایی ، شخصی سازی.