پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس ابراز وجود و شادزیستی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر همدان

هدف: هدف از تحقیق حاضر پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس ابراز وجود و شادزیستی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر همدان بوده است. روش: روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر همدان در سال ۱۴۰۳ -۱۴۰۲ با جمعیتی برابر با ۸۲۹۵ نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول تاباچینک و فیدل (۲۰۰۷) برابر با ۱۰۷ نفر برآورد گردیده و نمونه های آماری به شیوه تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد ابراز وجود گمبریل و ریچی (۱۹۷۵)؛ شادکامی آرجیل و همکاران(۲۰۰۱) و کیفیت زندگی(SF-۳۶) استفاده شد. نتایج: نتایج بدست آمده از سنجش فرضیه های تحقیق که با استفاده از آزمون رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون و با بکارگیری نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ انجام شد نشان داد که در یک مدل رگرسیونی هر دو متغیر ابراز وجود و شادزیستی بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر اثرگذاری داشته اند، اما اثر شادزیستی مثبت و افزایشی و قوی و اثر ابراز وجود، مثبت و در حد متوسط بوده است (۰/۰۵>P). در بررسی ارتباط منفرد هر یک از دو متغیر پیش بین با متغیر کیفیت زندگی نیز مشخص گردید که هم ابراز وجود و شادزیستی به طور جداگانه ارتباطی قوی با کیفیت زندگی دانش آموزان دارند (۰/۰۵>P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، برای افزایش مطلوبیت کیفیت زندگی دانش آموزان، تقویت متغیرهای ابراز وجود و شادزیستی، مفید به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، ابراز وجود ، شادزیستی ، دانش آموزان