تعیین مناسب ترین طرح واره فیزیکی مدل عددی پیش بینی WRF و عدم قطعیت ناشی از آن برای شبیه سازی بارش های سیلابی

توصیف دقیق ساختار بارش و پیش بینی صحیح و قابل اعتماد از مقدار بارندگی به عنوان یکی از ورودی های حیاتی برای مدلسازی و شبیه سازی هیدرولوژیکی و هیدرولیکی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. همچنین، انتخاب طرح واره ها برای سامانه عددی WRF تاثیر قابل توجهی بر نتایج پیش بینی دارد. هدف اصلی از انجام این مطالعه حساسیت سنجی سامانه عددی WRF نسبت به پارامترسازی فیزیکی بخش های همرفت، لایه مرزی و میکروفیزیک و معرفی پیکربندی برتر برای منطقه مطالعاتی و شبیه سازی بارش های سنگین منتج به سیلاب و همچنین بررسی عملکرد مدل در پیش بینی بارش در گام های زمانی ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعته می باشد. از دو دامنه تودرتو با نسبت ریزمقیاس شدن ۱ به ۳ برای تنظیم مدل WRF استفاده شده است. نتایج نشان داد که دامنه تغییرات خروجی های مدل نسبت به ایجاد تغییر در پیکربندی بخش های همرفت و لایه مرزی دارای بیشترین اختلاف در بارش شبیه سازی شده نسبت به مقادیر مشاهده ای می باشد. بنابراین پارامترسازی فیزیکی مناسب برای بخش های همرفت و لایه مرزی از اهمیت بیشتری نسبت به بخش میکروفیزیک برخوردار است. همچنین ارزیابی عملکرد مدل در گام های زمانی مختلف حاکی از آن است که می توان از پیش بینی های این مدل در گام زمانی روزانه با حاشیه اطمینان بالاتری بهره برد. همچنین در محدوده حوضه پلدختر، پیکربندی متشکل از طرح واره های WDM۵، Grell ۳D و Asymmetrical Convective Model v۲ برای بخش های میکروفیزیک، همرفت و لایه مرزی را می توان به عنوان پیکربندی برتر و دارای بهترین کارایی در شبیه سازی بارش معرفی نمود. برای انجام مطالعات آتی با هدف شبیه سازی و پیش بینی بارش های سنگین و منتج به سیلاب استفاده از پیکربندی مذکور توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

سامانه عددی WRF ، پارامترسازی فیزیکی ، بارش ، عدم قطعیت