ساخت و هنجاریابی پرسشنامه تجربه های هیجانی درمانگران در جلسه های درمان (مطالعه موردی: درمانگران اصفهان)

این مقاله برگرفته از پژوهشی ترکیبی در زمینه تجربههای هیجانی درمانگران در جلسههای درمان، با روش ترکیبی و رویکرد اکتشافی متوالی (کیفی - کمی) است و به مرحله کمی این پژوهش مربوط می­شود. هدف اصلی این پژوهش ساخت و اعتباریابی پرسشنامه تجربههای هیجانی درمانگران بر اساس ۵ عامل اصلی شناسایی­شده در مرحله کیفی (توانایی­های هیجانی، هیجانهای مرتبط با فرسودگی شغلی، هیجانهای مرتبط با چالش­های شغلی، هیجانهای ناشی از نوع ارتباط با مراجعان در اتاق درمان و نوع هیجانهای تجربه­شده) است. از جامعه روان­درمانگران شاغل در شهر اصفهان، ۲۳۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع­آوری داده­ها با روش نمونه­گیری سهمیه­ای بر اساس دو متغیر جنس درمانگر و دارابودن/نبودن سابقه تدریس دانشگاهی انجام شد. داده­ها با دو روش تحلیل عاملی اکتشافی و مدل­سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و با استفاده از نرم­افزارهای R ۴.۳.۰، SPSS Statistics ۲۶ و SmartPLS تحلیل شدند. پرسشنامه اولیه طراحی­شده مشتمل بر ۵۴ گویه بود. انجام تحلیل مقدماتی، وارسی مقدماتی داده­ها و تحلیل عاملی اکتشافی بر روی داده­های نهایی، به کاهش گویه­ها از ۵۴ به ۳۵ گویه شد. همچنین، ساختار عاملی نهایی شامل شش عامل هیجانهای مرتبط با فرسودگی شغلی (شامل ۸ گویه)، هیجانهای مرتبط با چالش­های شغلی (۷ گویه)، توانایی­های هیجانی (۵ گویه)، نوع هیجانهای تجربه­شده (۵ گویه)، هیجانهای ناشی از نوع ارتباط با مراجعان (۷ گویه) و هیجانهای ناشی از تردید و نااطمینانی (۳ گویه) بود. روایی همگرا بر ­مبنای همبستگی نمرههای حاصل از مقیاس تجربههای هیجانی درمانگران با مقیاس اضطراب به­ مقدار ۷۳۹/۰ (P < ۰.۰۰۱) بود. همچنین، مقادیر ضریب پایایی با روش بازآزمایی برای ۳۲ نفر از درمانگران در دو نوبت و با فاصله زمانی دو ­­هفته محاسبه شدند و این مقادیر برای همه خرده­مقیاس­ها بیشتر از ۷۰/۰ به دست آمدند. پرسشنامه نهایی برای تشخیص تجربههای هیجانی درمانگران و آسیب­های احتمالی آن­ها توسط مراکز ذی­ربط کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

تجربه های هیجانی ، درمانگران ، ساخت و اعتباریابی ، پرسشنامه تجربه های هیجانی درمانگران