اثرات جریان خروجی از خلیج فارس بر اکسیژن محلول دریای عمان

در این پژوهش با استفاده از داده های اندازه گیری جهانی موجود به بررسی اثرات جریان چگال خروجی از خلیج فارس که از طریق تنگه هرمز به اعماق ۳۰۰-۱۵۰ متر دریای عمان نفوذ می نماید، بر اکسیژن محلول دریای عمان و تغیرات مکانی این اثرات پرداخته شده است. همچنین روند تغییرات اکسیژن محلول در خلیج فارس در دهه های اخیر و اثرگذاری آن بر کاهش اکسیژن محلول دریای عمان مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور داده های پروفیل های اکسیژن محلول در ۲۵ نقطه در دریای عمان در سال ۲۰۱۰ و کلیه پروفیل های اکسیژن محلول موجود درخلیج فارس طی سال های ۲۰۱۰-۱۹۸۰ از وب سایت World Ocean Database دانلود و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان دادند، جریان چگال و بسیار شور خروجی از خلیج فارس که اکسیژن بالاتری نسبت به آبهای کم اکسیژن دریای عمان دارد، موجب افزایش اکسیژن محلول در محدوده اعماق ۳۰۰-۱۵۰ متری این دریا به میزان ۴-۱ میلی گرم در لیتر می گردد. این اثرات در امتداد ساحل جنوبی دریای عمان بیشینه بوده است و با حرکت به سمت سواحل ایرانی، از شدت آنها کاسته می شود. همچنین در امتداد سواحل جنوبی دریای عمان، با حرکت از سمت تنگه هرمز به سمت دریای عرب، اثر جریانات خلیج فارس بر اکسیژن محلول دریای عمان کاهش می یابد. بررسی داده های غلظت اکسیژن محلول خلیج فارس طی سال های ۲۰۱۰-۱۹۸۰ نشان داد که در آبهای عمیق خلیج فارس اکسیژن زدایی با نرخ ۱۳/۰ میلی گرم بر لیتر در دهه رخ داده و متناسب با آن، اثر هوادهی و اکسیژن رسانی جریانات خروجی از آن بر افزایش اکسیژن محلول محدوده تحت تاثیر در دریای عمان کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

اکسیژن محلول ، اکسیژن زدایی ، دریای عمان ، خلیج فارس