اثربخشی آموزش بازخورد عصبی بر یادگیری ریاضی و خودکارآمدی ریاضی در کودکان ۱۲-۱۰ سال اختلال بیش فعالی کاستی توجه در منطقه ۵ شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش بازخورد عصبی بر یادگیری ریاضی و خودکارآمدی ریاضی در کودکان دارای بیش فعالی کاستی توجه است. و روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه گواه است، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. و جامعه آماری شامل کودکان ۱۲-۱۰ ساله دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه در منطقه ۵ شهر تهران است، ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی (MSES) که توسط بتز و هاکت (۱۹۸۳) که روایی این پرسشنامه را مناسب و قابل قبول دانسته و پایایی آن را با استفاده از روش آلفای کرونباخ ۹۲/۰ گزارش کرده اند. و در تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی (میانگین، انحراف معیار، کجی، کشیدگی) و در بخش استنباطی (در برگیرنده تحلیل کوواریانس و در صورت وجود پیش فرض ها و در غیر این صورت آزمون (T) دو گروه مستقل است. و با استفاده از نرم افزار (SPSS ۲۶) استفاده شد. نتایج نشان می دهد که آموزش بازخورد عصبی می تواند به عنوان یک روشی مکمل در کنار مداخلات آموزشی و درمانی برای بهبود عملکرد تحصیلی و روانی شناختی کودکان دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، آموزش بازخورد عصبی ، یادگیری و ریاضی ، خودکارآمدی ریاضی ، اختلال بیش فعالی-کاستی توجه.