بررسی اثر تغییرات ترکیب در صد پلیمر بر عملکرد غشا پلی اتر سولفون در حذفیون نیکل از محلول آبی

در میان روش های جداسازی فلزات سنگین موجود در پساب های صنعتی فناوری غشایی به دلیل برخورداری از مزایایی همچونبازده بالای حذف آلاینده های سمی، مصرف انرژی پایین و هزینه های استهلاک ناچیز و دوستدار محیط زیست بودن به دلیل عدماستفاده از مواد شیمیایی و جانبی، توجه زیادی را در تصفیه انواع پساب های صنعتی آلوده به تر کیبات سمی همانند فلزات سنگین بهخود جلب نموده است. این پژوهش با بررسی عملکرد غشای پلیمری از جنس پلی اترسولفون با ساختاری نامتقارن به منظور تصفیهپساب حاوی نمک نیکل سولفات در آب، که در پساب صنایعی همچون آبکاری ، آلیاژسازی و ساخت فولاد وجود دارد ،انجام شده است. فرایند وارونگی فازی در ترکیب درصدهای مختلف از پلیمر انجام گرفت. غشاهای ساخته شده با میکروسکوپالکترونی روبشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. وجود یک ساختار نا متقارن در عکس های میکروسکوپ الکترونی روبشی تائیدگردید. میزان آبدوستی غشاها با آزمون اندازه گیری زاویه تماس آب موردبررسی قرار گرفت. درنهایت عملکرد غشاها درجداسازی آب و یون نیکل در دمای ثابت و با استفاده از دستگاه طیف سنجی جذب اتمی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج بیانگرافزایش قابل توجه ضری بدفع یون نیکل از ۶۱.۲ تا ۹۰.۷ درصد از آب و کاهش شار عبور ی از غشا، با افزایش درصد پلی اتر سولفون در محلول ساخت غشا ا ز ۵۴.۳ تا ۵.۱۳ لیتر بر مترمربع ساعت بود.نتایج اندازه گیری زاویه تماس نیز بیانگر تغییرات زیادینبود

کلیدواژه ها:

پساب صنعتی ، فلزات سنگین ، یون نیکل ، غشا پلی اترسولفون ، محیط زیست ، اندازه حفرات