مدل سازی تغییرات صفات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه در ارقام گندم با استفاده از رگرسیون خطی و غیر خطی

حضورکادمیوم در گیاهان به عنوان یکی از فلزات سنگین موجب ایجاد تنش اکسیداتیو می گردد هدف از این مطالعه کمی سازی پاسخ ارقام گندم به تنش کادمیوم در حضور باکتری های محرک رشد بود. مطالعه به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی به صورت کشت هیدروپونیک در سال ۱۳۹۸ با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم گندم (گنبد و کریم)، چهار غلظت کلرید کادمیوم (صفر، ۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ میکرومولار) و سه سطح باکتری های محرک رشد (شاهد، ازتوباکترکروکوکوم (Azotobacter Crococum) و سودوموناس پوتیدا Pseudomonas poutida)) بودند. بررسی ها شامل اندازه گیری میزان رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیلa، کلروفیلb، کلروفیل کل، کاروتنوئیدها و فلاونوئیدها)، عملکرد کوانتومی و متابولیت های سازگاری (پرولین و کربوهیدرات) و در نهایت عملکرد دانه بود. روند تغییرات صفات در غلظت های مختلف کادمیوم نشان داد که تغییرات کلروفیلa، کلروفیل کل و فلاونوئیدها به صورت خطی(Linear)، کلروفیلb به صورت سینگل(Single) و کاروتنوئیدها به صورت گوسین(Gaussian) بود. نتایج نشان داد کاربرد باکتری های محرک رشد موجب کاهش میزان پرولین و کربوهیدرات و همچنین کاربرد باکتری های مذکور، موجب بهبود ۲۷ درصدی عملکرد دانه در سویه Azotobacter Crococum و ۲۱ درصدی در سویه Pseudomonas poutida گردید. روند تغییرات عملکرد دانه نشان داد، عملکرد دانه در اثر تنش کادمیوم به صورت سیگموئیدی (Sigmoid) کاهش پیدا کرد. کادمیوم موجب کاهش عملکرد دانه و تغییرات فیزیولوژیکی در گندم شده و کاربرد باکتری های محرک رشد با کاهش تاثیرات کادمیوم موجب تعدیل پاسخ این گیاه به تنش شد.

کلیدواژه ها:

ارقام گندم ، رگرسیون ، رنگیزه فتوسنتزی ، عملکرد دانه ، کارتنوئید