بررسی تجربی اثرات میزان کسر حجمی نانوسیال نقره/آب و عدد پکلت بر انتقال حرارت جابجایی در یک لوله قائم پره دار

افزایش میزان انتقال حرارت و بازده دستگاه های مختلف در صنایع، همواره یکی از اهداف اصلی مهندسان بوده است. در پژوهش حاضر به صورت تجربی، انتقال حرارت جابجایی نانو سیال نقره - آب در جریان آرام داخل لوله پره دار با دمای ثابت دیواره مورد بررسی قرار گرفته و رابطه ای برای عدد پکلت ارائه شده است. تغییرات مقدار گرمای انتقال یافته به محیط اطراف با اضافه شدن نانو ذرات به سیال پایه و دبی های مختلف سیال و لوله های مختلف پره دار و ساده در محدوده جریان آرام هوا بررسی گردیده است. نتایج نشان می دهند که، با افزایش نانو ذرات به سیال پایه، مقدار گرمای مبادله شده بیشتر می شود و با افزایش تراکم نانو ذرات، ضریب انتقال حرارت جابجایی نیز افزایش می یابد که این افزایش حاکی از تاثیر مثبت ذرات نقره در سیال پایه است که سبب افزایش ضریب هدایت حرارتی سیال پایه شده و انتقال حرارت را بهبود می بخشد. از سوی دیگر، با افزودن پره به سطح خارجی لوله آزمایش نیز میزان انتقال حرارت جابجایی اجباری افزایش می یابد و این افزایش با بیشتر شدن تراکم پره ها در روی لوله، بیشتر می شود که آن نیز حاکی از افزایش سطح موثر انتقال حرارت لوله با محیط اطراف است. همچنین، افزایش دبی سیال نیز تاثیر مثبتی بر روند افزایش انتقال حرارت داشته و باعث افزایش بیشتر این انتقال حرارت می شود.

کلیدواژه ها:

انتقال حرارت جابجایی ، نانو سیال ، لوله پره دار ، دبی سیال