اثر تیمارهای مختلف آب آبیاری بر میزان پرولین، فعالیت ضد اکسایش برگ و خصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم رباب

انار با نام علمی L. Punica granatum درختی نیمه گرمسیری است که در بسیاری از مناطق ایران کشت می شود. شرایط مناسب آب و هوایی جهت رشد و نمو و باردهی انار آب و هوای معتدل تا  نیمه گرم می باشد که این شرایط در بسیاری از نقاط ایران وجود دارد . تغییر شرایط جوی و کاهش بارندگی سالیانه که در سال های اخیر در بیشتر مناطق انار کاری حکم فرما شده است باعث ایجاد تنش در باغات انار گردیده و رشد و نمو و باردهی درختان را تحت تاثیر قرار داده است. به این لحاظ برای ارزیابی واکنش درخت انار رقم رباب به رژیم های مختلف آبیاری، پژوهش حاضر در طی سال-های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در شهرستان کوه چنار در استان فارس انجام شد. آزمایش در  قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت دو سال متوالی انجام شد. پنج تیمار آبیاری شامل، شاهد (آبیاری باغ توسط باغ دار به میزان ۱۵۰۰۰ متر مکعب در سال) و آبیاری هنگام رسیدن خاک به تخلیه رطوبتی ۳۵ ، ۵۰ ، ۶۵ و ۸۰ درصد بود. نتایج نشان داد کاهش میزان آب آبیاری باعث کاهش میزان عملکرد (۲۲ تا ۴۰ درصد) در تمام تیمارهای کم آبیاری و کاهش معنی دار در وزن میوه (۱۲ تا ۲۸ درصد) و وزن خشک آریل در تیمار تخلیه رطوبتی ۶۵ و ۸۰ درصد شد. بیشترین میزان پرولین در تخلیه رطوبتی ۸۰ درصد به میزان۴۷۶/۰ میکرو مولار در وزن تازه برگ مشاهده شد .فعالیت آنزیم های ضد اکسایش نیز با کاهش آب آبیاری افزایش یافت، به طوری که بیشترین فعالیت آنزیم های کاتالاز (۴۷/۰ واحد در دقیقه در میلی گرم پروتئین) و سوپر اکسید دیسموتاز (۰۲۹/۱ واحد در دقیقه در میلی گرم پروتئین) در تخلیه رطوبتی ۵۰ درصد مشاهده شد. با توجه به تغییرات مواد ضد اکسایش و متوسط وزن میوه، وزن آریل و درصد دانه سفیدی می توان نتیجه گرفت که درخت انار رقم رباب تا تخلیه رطوبتی ۵۰ درصد را بخوبی تحمل کرده و میوه کیفیت خود را حفظ می کند ولی تخلیه رطوبتی بالاتر (۶۵ و۸۰ درصد) باعث کاهش در خصوصیات کمی و کیفی و عملکرد میوه شده و دانه سفیدی میوه افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

سفید شدگی آریل ، کیفیت میوه ، ضد اکسایشی ، رژیم آبیاری