پاسخ کاملینا به تلقیح مایکوریزایی تحت سیستم های مختلف خاک ورزی و تراکم های کاشت
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 55، شماره: 10
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 112
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-55-10_007
تاریخ نمایه سازی: 1 بهمن 1403
چکیده مقاله:
رعایت نشدن تناوب در دیمزارها از مشکلات اساسی تولید در ایران است. از طرفی ورود گیاه جدید به تناوب زراعی یک کشور نیاز به مطالعات همه جانبه زراعی، اقلیمی و خاکی دارد. گیاه کاملینا چند سالی است وارد کشور و بذر آن بومی سازی شده است. به این منظور آزمایشی در سال های زراعی ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی و به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل با سه عامل سیستم خاک ورزی، مایکوریزا و تراکم کاشت بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت اصلی شامل سیستم های خاک ورزی در سه سطح، شخم رایج (گاوآهن برگردان دار و دیسک)؛ شخم حداقل (گاو آهن قلمی)، بدون شخم (کاشت مستقیم درون بقایای گیاهی) و کرت فرعی ترکیبی از دو عامل کاربرد مایکوریزا در دو سطح : کاربرد مایکوریزا و عدم کاربرد مایکوریزا و تراکم کاشت در سه سطح (۳۰۰-۶۰۰-۹۰۰ بذر در مترمربع) بود . اثر سال بر عملکرد و اجزای عملکرد کاملینا بسیار معنی دار بود. اما اثر متقابل سال بر سایر عوامل آزمایش معنی دار نبود. نتایج نشان دادکاملینا ریشه غیرمایکوریزایی دارد و افزودن کودهای مایکوریزایی در این بررسی بر رشد و عملکرد این گیاه تاثیری نداشت. این یافته تاییدی بر نتایج به دست آمده از پژوهش های انجام شده بر روی سایر گیاهان هم خانواده کاملینا است. مطابق نتایج مقایسه میانگین ها سیستم خاکورزی حداقل همراه با تراکم کاشت ۹۰۰ بذر در متر مربع برای حداکثر عملکرد دانه (۱۵۷۰/۲کیلوگرم در هکتار) و بیولوژیک ( ۳۱۳۵ کیلوگرم در هکتار) پیشنهاد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین افتخاری نسب
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
غلامرضا محمدی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
دانیال کهریزی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :