بررسی اثر هم افزایی قارچ های پوسیدگی سفید بومی بر فعالیت آنزیم های لاکاز و منگنز پراکسیداز در تجزیه آنتراسن

یکی از مشکلات مهم محیط زیست به ویژه در کشورهای نفت خیز، افزایش آلاینده های ناشی از ترکیبات هیدروکربنی است. در سال های اخیر به کارگیری قارچ های پوسیدگی سفید برای زیست بهسازی آلاینده ها نتایج ارزشمندی داشته است. در این مطالعه اثر هم افزایی دو گونه از قارچ های پوسیدگی سفید بومی بر فعالیت آنزیم های لاکاز و منگنز پراکسیداز و تجزیه ۴۰۰ میلی گرم بر لیتر آنتراسن طی یک دوره ۲۸ روزه ارزیابی و سنجش شد. درصد تجزیه آنتراسن و فعالیت آنزیمی قارچ ها به ترتیب با استفاده از کروماتوگرافی گازی GC-FID و سنجش اسپکتروفوتومتری ارزیابی شدند. نتایج کشت آمیخته با کشت انفرادی هریک از دو قارچ مقایسه شدند. براساس نتایج آنالیز کروماتوگرافی گازی با آشکارساز یونیزاسیون شعله (GC-FID)، تجزیه آنتراسن توسط هریک از دو قارچTrametes versicolor v۲۱te  و T. hirsuta و کشت آمیخته دو قارچ به ترتیب ۶۰، ۳۴ و ۷۰ درصد به دست آمد. علاوه بر این، فعالیت آنزیم لاکاز در کشت آمیخته نسبت به کشت منفرد قارچT. versicolor v۲۱te  و T. hirsuta به ترتیب ۲۳ درصد و ۱۶ درصد افزایش یافت. نتایج به دست آمده نشان می دهند کشت این دسته از قارچ ها در کنار یکدیگر باعث تحریک آنزیمی و افزایش قدرت زیست بهسازی آنها شده است. نتایج این تحقیق گامی بالقوه برای حذف آلاینده ها در صنایع مرتبط با محصولات نفتی است. علاوه بر این، اهمیت آنزیم های لیگنینولیتیک در صنایع پرکاربردی همچون نساجی و سفیدکردن کاغذ اثبات شده است و اهمیت این بررسی را روشن می کند.

کلیدواژه ها:

قارچ پوسیدگی سفید ، آنزیم لیگنینولیتیک ، کشت آمیخته قارچی ، تحریک آنزیمی ، زیست بهسازی ، آنتراسن