بررسی نوسان ITCZ اقیانوس هند در بازه زمانی ۲۰۲۳-۱۹۸۳

گردش هادلی یکی از مهمترین پدیده هایی است که بر روی اقیانوس های مناطق حاره تشکیل می شود و تاثیر زیادی بر تغییرات اقلیمی مناطق مختلفزمین دارد. نوسانات مکانی شاخه صعودی یاخته هادلی که بر منطقه همگرایی درونحارهای (ITCZ) منطبق است میتواند هم بر عرض جغرافیایی محل تشکیل پرفشارهای جنبحاره موثر باشد و هم دارای اثرات دورپیوندی با جریانات و پدیده های سایر عرض های جغرافیایی باشد. این پژوهش بهبررسی جابه جایی مکانی ITCZ بر روی اقیانوس هند در ماه های فوریه و ژوئیه به عنوان دو ماه حدی در بازه زمانی ۱۹۸۳ تا ۲۰۲۳ با استفاده از کمیت های دمای تراز دریا (SST)، بارش همرفتی، واگرایی باد سطحی، سرعت قائم تراز ۸۵۰ هکتوپاسکال و مولفه های افقی باد سطحی می پردازد.دادههای مورد نیاز از مجموعه دادههای بازتحلیل ERA۵ با تفکیک افقی °۰.۲۵× °۰.۲۵ استخراج شده اند. نتیجه بررسی های مربوط به میانگین ماه های فوریه و ژوئیه نشان دهنده تاثیر بیشتر فرآیندهای موجود در لایه مرزی نسبت به فرآیندهای جو آزاد در شکل گیری همرفت عمیق است.همچنین گرادیان SST و همگرایی بردار باد افقی همراه با سرعت قائم تراز ۸۵۰ هکتوپاسکال، بهخوبی مناطق تحت پوشش ITCZ را نشان میدهند. یافته دیگر آنکه ITCZ مربوط به ماه فوریه ضمن تشکیل در جنوب خط استوا، مناطق جغرافیایی بیشتری را پوشش داده و نسبت به ITCZ ماه ژوئیه برجسته تر است و همپوشانی کمتری نیز با بارشهای موسمی دارد. در مقابل تشکیل شده در ماه ژوئیه، به شمال خط استوا منتقل شده و بیشتر در مناطقی که درگیر بارش های موسمی هستند، مشاهده می شود.

کلیدواژه ها:

همرفت عمیق ، بارش همرفتی ، ITCZ ، یاخته هادلی