اثربخشی آموزش مهارت-های زندگی بر تاب آوری، خودپنداره و خودشناسی انسجامی در دانش آموزان دختر تک والد متوسطه شهر آمل

هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر تاب آوری، خودپنداره و خودشناسی انسجامی در دانش آموزان دختر تک والد متوسطه شهر آمل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر تک والد مقطع متوسطه دوم شهر آمل که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۴۸۴ نفر بود. نمونه گیری به تعداد ۳۰ دانش آموز به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شد.ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون،خودپنداره ساراسوت SCQ، خودشناسی انسجامی ISK و آموزش مهارت های زندگی بود.تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق آخرین نسخه نرم افزار spss انجام شد. در این تحقیق از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار متغیرهای تحقیق و نشان دادن فراوانی و نمودارهای مربوط به آن استفاده می شود و از آمار استنباطی نیز به منظور بررسی فرضیه های تحقیق استفاده گردید. قبل از آزمودن فرضیه ها، مفروضه نرمال بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف-اسمیرنف انجام شد. سپس مفروضه همگنی واریانس ها از طریق آزمون لوین در تمام متغیرهای دو گروه بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا برای فرضیه های اصلی) و تک متغیره (آنکوا برای فرضیه های فرعی) استفاده شد.نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر تاب آوری، خودپنداره و خودشناسی انسجامی در دانش آموزان دختر تک والد اثربخش است. با توجه به شدت اثر، آموزش مهارت های زندگی بر خودشناسی انسجامی دانش آموزان تاثیر بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، تاب آوری ، خودپنداره ، خودشناسی انسجامی